Παρέμβαση στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, ως ένδειξη αλληλεγγύης στον αγώνα των αγροτών.
Η αγροτική παραγωγή έχει υπάρξει η βάση της σταθερής κοινοτικής ζωής από τις απαρχές της και τη γέννηση της όπως τη γνωρίζουμε, έχει περάσει αμέτρητους μετασχηματισμούς και εκσυγχρονισμούς και έχει δυσκολέψει και απασχολήσει άφθονους κοινωνικούς και πολιτικούς αναλυτές. Όσες αναλύσεις επί αναλύσεων κι αν περάσουν κρατά έναν απλό και κομβικό ρόλο: στην απουσία της λιμοκτονούμε.
Σίγουρα δεν είναι ένας τομέας ανέγγιχτος από τις σχέσεις εξουσίας. Εντός του υπάρχουν οι εργάτες γης, σπλάχνα της τάξης μας, και οι γαιοκτήμονες, σίγουρα πολέμιοι του κόσμου που ονειρευόμαστε. Σήμερα όμως το επίδικο αφορά την απλούστερη πλειοψηφική μορφή της αγροτιάς, τους ανθρώπους του μόχθου που παράγουν και πουλούν για να βιοποριστούν.
Η γεωργία έχει ανέκαθεν υπάρξει ένα μελανό σημείο της μεταπολίτευσης. Ειδικότερα, από τη στιγμή ένταξης και εναρμόνισης με τις πολιτικές της ΕΟΚ δεν έχει υπάρξει χρονικά στιγμή που η διάλυση του πρωτογενούς τομέα να μην έχει απασχολήσει την κοινή γνώμη. Πολλές πολιτικές πλέον ξεχασμένες, ενώ στην πραγματικότητα ελάχιστος χρόνος έχει περάσει από τις εποχές που φορτηγά έφερναν σε απευθείας σύνδεση τον φρέσκο καρπό από το χωράφι με τη χωματερή ή όταν ντιρεκτίβες και κονδύλια απαιτούσαν καλλιέργειες που δεν μπορούσαν να υποστηριχθούν από το έδαφος των εκάστοτε περιοχών, ανοίγοντας και τον δρόμο στην επιδοματική πολιτική ψευδών δηλώσεων που όλοι θυμούνται στιγματίζοντας τον κλάδο. Και πώς να ξεχαστεί άλλωστε, όταν ο ίδιος ο νυν πρωθυπουργός πιάνεται στα πράσα να δηλώνει ενεργός αγρότης τις χρονιές 2014-2021.
Οι τελευταίες δεκαετίες περιλάμβαναν μια ενεργή και συστηματική επίθεση στην πρωτογενή παραγωγή, ενώ οι πρόσφατες χρονιές με τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν και τον τρόπο με τον οποίο η ντόπια και διεθνής εξουσία έκανε ληστρική επέλαση στο εισόδημα και εν γένει τη ζωή μας, ανέδειξαν τόσο τις αδυναμίες της παγκοσμιοποιημένης πρωτογενούς παραγωγής όσο και την πραγματική φύση των καρτέλ των μεσαζόντων και των αλυσίδων σούπερ μάρκετ και βιομηχανιών τροφίμων.
Οι φυσικές καταστροφές παράλληλα με την εγκληματική κρατική αμέλεια, όπως στην περίπτωση των πρόσφατων πλημμυρών στη Θεσσαλία, και η αφαίμαξη της κοινωνίας από τους βρυκόλακες της ενέργειας/πετρελαίου πλέον απειλούν την πρωτογενή παραγωγή με ακόμη μεγαλύτερη σμίκρυνση. Μια απειλητική πραγματικότητα που είναι βέβαιο πως θα μετακυλίσει στις τσέπες -και τις κοιλιές- όλων μας.
ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ
ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ
Οι αγώνες τους μας αφορούν όλους και όλες.
