Ένα πλεονέκτημα που έχει το κράτος απέναντι στους υπηκόους του είναι ότι δε ξεχνάει τίποτα και δεν αφήνει τίποτα αναπάντητο. Ένα άλλο είναι ότι έχει στα χέρια του τον χρόνο. Δεκαετίες μπορεί να περάσουν μέχρι να κρίνει ότι πρέπει να κάνει την κίνησή του, να κατασκευάσει τον «άσσο» που θα βγάλει από το μανίκι όταν κρίνει πως είναι η ώρα.
14 χρόνια πριν, στον μακρινό Ιούλη του 2007, πριν τη δολοφονία Γρηγορόπουλου, (επί πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Καραμανλή) γίνεται επίθεση με μολότοφ στο υπουργείο πολιτισμού στην οδό Μπουμπουλίνας στα Εξάρχεια. Δεκατέσσερα χρόνια μετά, η Ελληνική αστυνομία ανακαλύπτει «εξετάζοντας τα ευρήματα» πως δράστης είναι ο γνωστός κοινωνικός αγωνιστής Κώστας Κ. Ένας σύντροφος με διαρκή παρουσία στην πρώτη γραμμή του κοινωνικού πολέμου για τρεις και πλέον δεκαετίες. Όχι κάποιος άγνωστος ως τώρα στις αρχές, αλλά ένας που έχει συλληφθεί και φυλακιστεί πάντα στοχοποιημένος από κατασταλτικούς μηχανισμούς και τις παραφυάδες τους στα ΜΜΕ.
Με κατηγορίες για απόπειρα ανθρωποκτονίας!
Η αλλαγή τακτικής από τον Χρυσοχοίδη στον Θεοδωρικάκο, στο υπουργείο των μπάτσων, είναι φανερή. Οι ψευδομάρτυρες απέτυχαν σα μέθοδος κι επιστρέφουμε στην εποχή κατασκευής στοιχείων. Η τακτική άλλαξε αλλά η στρατηγική παραμένει η ίδια. Και ξεδιπλώνεται πλέον ανοιχτά.
Ένας νέος κύκλος σκευωριών έχει ξεκινήσει. Και ας μη μας παρασύρει ούτε το κακότεχνο του σχεδιασμού ούτε ότι δεν κρατάνε τα βασικά προσχήματα. Τόσο πολύ θράσος μόνο ότι αισθάνονται δυνατοί και βιάζονται μπορεί να δείχνει. Δυνατοί γιατί η κοινωνική βάση ακόμα δεν έχει βγει από το σοκ της πανδημίας και της ανασφάλειας. Βιάζονται γιατί ξέρουν τι έρχεται, το μέτρο της επερχόμενης επίθεσής τους, τις παράλληλες κρίσεις που θεριεύουν όλες μαζί και θέλουν να ξεδοντιάσουν το ριζοσπαστικό κίνημα και να τρομοκρατήσουν την σιωπηλή έως τώρα κοινωνική πλειοψηφία.
Από την δίκη των δύο μελών μας έως την υπόθεση του Κώστα Κ., την απόπειρα υποχρεωτικής λήψης DNA από τους δεκατέσσερις καταληψίες της πρυτανείας το 2020 για επεισόδια το 2014, τα νομικά όργια στην υπόθεση Σταθόπουλου, η προφυλάκιση του συντρόφου Χ.Μ…. πρέπει να περιμένουμε ότι έρχονται κι άλλα.
Η εξουσία οπλίζεται και καλά κάνει για τα συμφέροντά της. Για τα δικά μας συμφέροντα τι πρέπει να κάνουμε; Για τα συμφέροντά μας ως κοινωνική πλειοψηφία, ως οι από κάτω;
Σίγουρα όχι να αφήσουμε τέτοιες προκλήσεις αναπάντητες. Και δε θα μείνουν αναπάντητες. Οι σκευωρίες τους θα καταρρεύσουν. Η κατασκευή στοιχείων για εξόντωση αγωνιστών με κατηγορίες του βάρους αυτών που απαγγέλλονται στον Κώστα Κ. είναι μια παλιά τακτική της καταστολής που θα ηττηθεί και πάλι, όπως ηττήθηκε και «τότε». Με κόστος βέβαια για τους ίδιους τους ανθρώπους που στοχοποιούνται, με κόστος για τις αγωνιζόμενες δυνάμεις αλλά με κόστος και για το κράτος, να το λάβουν αυτό υπόψη στους διάφορους ορόφους της ΓΑΔΑ και στις κυβερνητικές κλίκες. Ούτε εμείς ξεχνάμε, ούτε χάνουμε την προοπτική του χρόνου.
Πέμπτη 4/11 10:30 Ευελπίδων κτήριο 9
Ρουβίκωνας