Ανάμεσα στις τόσες άλλες παράλληλες κρίσεις που η κοινωνική βάση έχει να αντιμετωπίσει, την πανδημία, την οικονομική κρίση, την κλιματική αλλαγή προστίθεται πλέον και η απειλή του πολέμου. Ενός πολέμου με τα καταστροφικά μέσα του 21ου αιώνα και όλη τη βαρβαρότητα, τον κυνισμό και τα αφηγήματα προηγούμενων.
Η μονοκρατορία των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ τελείωσε, βρισκόμαστε μπροστά στην πρώτη πράξη του κυρίως μέρους της νέας εποχής του καπιταλισμού με επιστροφή σε πολυπολικό κόσμο, και σχηματισμό στρατοπέδων.
Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία δεν είναι τίποτα άλλο από μια ωμή, τυπική ιμπεριαλιστική επίθεση ενός κράτους σε ένα άλλο. Είναι ο εθνικός πόλεμος όπως είναι πραγματικά και όπως ήταν πάντα.
Ως κοινωνική βάση δε μας αφορά το ποιος φέρθηκε άτιμα σε ποιον στους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλισμών. Αυτό που μας αφορά είναι ότι όλοι εμείς είμαστε τα πιόνια που θα θυσιαστούν σε αυτούς τους ανταγωνισμούς. Όπως τώρα σκοτώνονται, χάνουν τα σπίτια τους, ή φεύγουν πρόσφυγες εκατομμύρια Ουκρανοί. Όπως λίγο καιρό πριν στα όρια του ίδιου κράτους χιλιάδες ρωσόφωνοι καταδιώχθηκαν από ναζιστικές συμμορίες, μέρος του Ουκρανικού κράτους. Μια σειρά γεγονότα που περιγράφουν την κλιμάκωση των συνεπειών ενός ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού στην Ουκρανία που οδήγησε στην τωρινή εισβολή. Που με την σειρά της απειλεί να οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη κλιμάκωση και χάος εις βάρος μας.
Είναι νωρίς για προβλέψεις, αλλά ένα είναι σίγουρο για αυτή τη στιγμή. Η ειρήνη πρέπει να επιστρέψει το ταχύτερο και η σφαγή των προλετάριων Ουκρανίας και Ρωσίας να σταματήσει. Η επέκταση του χάους που προκαλεί η αναδιανομή του κόσμου ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις πρέπει να πάψει να τροφοδοτείται. Η Ελλάδα, μέλος του ΝΑΤΟ, επιλέγει ξεκάθαρα να λειτουργήσει προσθέτοντας καύσιμη ύλη στη φωτιά. Με το κράτος να θέλει να παίξει ρόλο πιστού σκύλου στην ιμπεριαλιστική ιεραρχία κι ένα εφοπλιστικό κεφάλαιο που προσδοκά κέρδη από το υγροποιημένο αμερικανικό φυσικό αέριο αποφασίζει να στείλει οπλισμό στην Ουκρανία. Δεν υπάρχει καμιά «ανιδιοτελής στήριξη σε αμυνόμενο λαό» εδώ. Δεν είναι τίποτα άλλο από πολεμικά παιχνίδια. Η απαίτηση της μη εμπλοκής είναι η πρώτη απάντηση που πρέπει να δώσουμε στις επιλογές της κυβέρνησης. Ενώ βλέπουμε το Μακαρθικό πέπλο να απλώνεται στη Δύση (παράλληλα με τους Ρώσους αγωνιστές/τριες που διαδηλώνουν κατά του πολέμου και καταστέλλονται), αντιλαμβανόμαστε ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με στρατηγικές, όχι απλά του Ελληνικού κράτους, αλλά του νέου ισχυροποιημένου ΝΑΤΟικού ιμπεριαλιστικού μπλοκ, που φαίνονται σαν έτοιμες από καιρό.
Κανένας δεν πρέπει να κάτσει σιωπηλός σε αυτή τη συνθήκη. Το τι συνέβη στην Ουκρανία εδώ και δεκαετίες από τον ανταγωνισμό ΝΑΤΟ – Ρωσίας ας μας γίνει μάθημα για το ποιο είναι το μέλλον που μας ετοιμάζουν αν αφεθούμε να μας μπλέξουν στα ξεκαθαρίσματά τους.
Στεκόμαστε ενάντια σε κάθε ιμπεριαλισμό, ενάντια σε κάθε κρατική εισβολή.
Καμία εμπλοκή στον πόλεμο, καμία αποστολή οπλισμού, καμία συμμετοχή στα ΝΑΤΟικά σχέδια.
Ρουβίκωνας
Το βίντεο εδώ