Κάθε πρωθυπουργός, κάθε αρχηγός κόμματος δεν κρατάει ποτέ το τιμόνι μόνος του. Πάντα έχει δίπλα του και γύρω του, τους “δικούς του”. Εκείνους που θα κινούνται στην αφάνεια και θα είναι απανταχού παρόντες, προκειμένου να κρατήσουν αψεγάδιαστη την εικόνα της ηγεσίας του κόμματος, όσο βέβαια είναι αυτό εφικτό. Τέτοια είναι και η περίπτωση του Γεώργιου Μυλωνάκη, ο οποίος έχει τη θεσμική θέση του γενικού γραμματέα της Βουλής.
Από τη στιγμή που ανήλθε στην εξουσία η ΝΔ, η ηγετική ομάδα του κόμματος, όπως κάθε άλλη στη θέση της, άρχισε να φτιάχνει το στενό της επιτελείο. Σε αυτό το επιτελείο είναι μέχρι σήμερα ο Γεώργιος Μυλωνάκης. Σε νευραλγική κομματική θέση από το 2016, όταν ορίστηκε Σύμβουλος Θεσμών και Διαφάνειας του προέδρου της ΝΔ Κ. Μητσοτάκη, με τον οποίο συνεργαζόταν ήδη από την εποχή της θητείας του στο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Ο Γεώργιος Μυλωνάκης έχει αναλάβει πλέον τη θεσμική θέση του γενικού γραμματέα της Βουλής, μια θέση κάτω από τον Πρόεδρο της Βουλής Κ. Τασούλα. Αποτελεί δηλαδή βασικό στέλεχος του κράτους, με αρμοδιότητες που αφορούν την εποπτεία της εύρυθμης και νόμιμης λειτουργίας της κοινοβουλευτικής διαδικασίας, σύμφωνα με τον κανονισμό της Βουλής.
Ο Γεώργιος Μυλωνάκης ως κρατικό στέλεχος και στενός συνεργάτης της ηγετικής ομάδας της ΝΔ, δε μπορεί παρά να θεωρείται συνυπεύθυνος για οτιδήποτε λαμβάνει χώρα στη Βουλή και για οποιεσδήποτε αποφάσεις παίρνονται στο ελληνικό κοινοβούλιο. Ως γενικός γραμματέας της Βουλής δε μπορεί παρά να φέρει ευθύνη για το τσίρκο που στήθηκε πριν λίγους μήνες με πρωταγωνιστή τον Ζελένσκι.
Ο Γεώργιος Μυλωνάκης αποτελεί μέρος αυτού του σάπιου πολιτικού συστήματος, το οποίο κατοικοεδρεύει στη Βουλή, εκεί που λαμβάνονται πολιτικές αποφάσεις από τους ισχυρούς για τους ανίσχυρους, και να αποδέχεται κι αυτός κι οι όμοιοί του ότι το κτίριο αυτό αποτελεί μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς. Και κατά αυτόν τον τρόπο να διώκονται αγωνιστές, οι σύντροφοί μας Ν. Ποργιώτης και Γ. Καλαϊτζίδης με την κακουργηματικού χαρακτήρα κατηγορία της «φθοράς ιστορικού μνημείου» για την επίθεση που έκανε ο Ρουβίκωνας με μπογιές στη Βουλή, στις 21 Μάη, σε ένδειξη αλληλεγγύης στον τότε απεργό πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα. Αν είναι έτσι, να το ξέρουμε κι εμείς τότε ότι απέναντί μας έχουμε μούμιες και αγάλματα και όχι την αστική δημοκρατία.
Ωστόσο, ξέρουμε καλά πως η Βουλή δεν είναι μνημείο. Η Βουλή είναι η καρδιά του κράτους με όλο το ουσιαστικό, αλλά και συμβολικό κύρος που εμπεριέχει. Διότι αν ήτανε μνημείο, ένα αξιοθέατο σαν την Ακρόπολη, τότε θα έπρεπε όλη η αστική δημοκρατία, όλος ο συρφετός της εξουσίας και τη διαφθοράς να σηκωθεί και να φύγει από κει, γιατί φθείρουν το κτίριο και το βάζουν σε καθημερινό κίνδυνο.
ΕΙΤΕ ΜΕ ΑΝΑΚΤΟΡΑ ΕΙΤΕ ΜΕ ΒΟΥΛΗ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ
ΜΕ ΣΥΡΙΖΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕ, ΜΕ ΝΔ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ Ν. ΠΟΡΓΙΩΤΗ ΚΑΙ Γ. ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗ
Ρουβίκωνας
