Ως συνήγορος υπεράσπισης των μελών του Ρουβίκωνα πρέπει να επισημάνω ότιο παράνομος αποκλεισμός από αστυνομικές δυνάμεις του σπιτιού του ΓιώργουΚαλαϊτζίδη, η ασφυκτική παρακολούθησή του από αστυνομικούς και οι αλλεπάλληλες προσαγωγές του στην ΓΑΔΑ, παραπέμπουν ευθέως σε δοκιμασμένες μεθόδους της δικτατορίας και στοχεύουν στην de facto εγκαθίδρυση ενός άτυπου κατ’ οίκον περιορισμού που ως στόχο έχει την εκμηδένιση κάθε έννοιας προσωπικής ελευθερίας και ιδιωτικότητας προκειμένου να καμφθεί με εκβιαστικό τρόπο το φρόνημα.
Η επιστροφή σε κατασταλτικά σχήματα του παρελθόντος συμβαδίζει με τηνανάσυρση απολιθωμένων άρθρων του Ποινικού Κώδικα μετεμφυλιακής καταγωγής όπως η διέγερση, προκειμένου να κατασταλεί η ελευθερία της έκφρασης κάτω από τον φόβο της διάδοσης ιδεών επικίνδυνων για το μνημονιακό πολιτικό περιβάλλον. Ζητήματα λυμένα σε νομικό και πολιτικό επίπεδο ήδη από τα χρόνια της μεταπολίτευσης επανέρχονται και λανσάρονται ξανά από τις δικαστικές και αστυνομικές αρχές ως έκτακτες μέθοδοι αντιμετώπισης του εσωτερικού εχθρού.
Απέναντι στις πρακτικές αυτές του παρελθόντος προτάσσονται η μνήμη, το δίκιο και το δίκαιο, στο μέτρο που αυτό ενσωματώνει στοιχειώδειςπολιτικές και κοινωνικές κατακτήσεις. Οι σπασμωδικές αντιδράσεις των αρχών (πολιτικών, δικαστικών και αστυνομικών) σε σχέση με τον Ρουβίκωνα έρχονται σε αντίθεση με τα νομικά και πολιτικά πρότυπα που υποτίθεται ότι προτάσσουν οι τωρινοί διαχειριστές του μνημονιακού συστήματος.
Ο ασφυκτικός αστυνομικός κλοιός που το κράτος επέλεξε για τον Γιώργο Καλαϊτζίδη αποτελεί την απόλυτη ένδειξη για την ποιότητα των μέσων καταστολής που προορίζονται για την εξεγερμένη κοινωνία. Οι εκλεκτικές συγγένειες με τις αστυνομικές πρακτικές της δικτατορίας και το μετεμφυλιακό νομικό οπλοστάσιο βρίσκουν το όριό τους όχι μόνο στα κοινωνικά και πολιτικά κεκτημένα αλλά και στη μηδενική ανοχή της κοινωνίας που έχει επίγνωση του ιστορικού της ρόλου.
Αννυ Παπαρρούσου
Δικηγόρος