Ανατολικός τομέας Ρουβίκωνα: Μοτοπορεία και τοποθέτηση πανό στις ανατολικές συνοικίες ενάντια στην ακρίβεια και τη λεηλασία των ζωών μας.
Η σημερινή κοινωνική και οικονομική συνθήκη έχει πάρει τα χαρακτηριστικά μιας απόλυτα ασφυκτικής πραγματικότητας, όπου οι καταπιεσμένοι οριακά καταφέρνουμε να καλύψουμε βασικές ανάγκες, όπως η τροφή, το ρεύμα, η περίθαλψη, η θέρμανση και η στέγαση, σε έναν αγώνα δρόμου να καταφέρουμε να βγάλουμε τον μήνα. Όλα αυτά, φυσικά, δεν ισχύουν για όλους διότι η καθημερινότητα και η ζωή είναι πολύ διαφορετική για τους εκμεταλλευτές μας, οι οποίοι με κάθε ευκαιρία ρημάζουν τις ζωές μας.
Το πρόβλημα του πληθωρισμού δεν οφείλεται ούτε στην αύξηση του κόστους παραγωγής,ούτε σε κάποιον πόλεμο, ούτε σε κάποια άλλη φανταχτερή οικονομική έννοια, όπως μας προσπαθούν να πείσουν. Είναι η απλή και ακόρεστη επιθυμία για αύξηση των κερδών που καθοδηγεί το κεφάλαιο, με αποτέλεσμα να βαραίνουν ακόμα περισσότερο τις τσέπες μας. Η κατάσταση συνεχίζει να επιδεινώνεται, με τις τιμές των βασικών τροφίμων να ανεβαίνουν ακόμα και κατά 60%, ενώ οι εργαζόμενοι να βλέπουμε τα εισοδήματά μας να παραμένουν σταθερά χαμηλά, αδυνατώντας να ανταποκριθούμε στις αυξημένες τιμές και τις αυξανόμενες δαπάνες. Παράλληλα, ο μαυραγοριτισμος δίνει και παίρνει, με συνέπεια ακόμα και όταν ο πληθωρισμός κινείται σε σχετικά χαμηλά επίπεδα να αυξάνονται επιπλέον τις τιμές.
Η κυβέρνηση διαφημίζει ότι προσπαθεί να δράσει εναντίον της αυξητικής τάσης των τιμών μέσω διάφορων μέτρων όπως τα πρόστιμα προς τις πολυεθνικές εταιρείες. Ωστόσο, αν και αυτά τα πρόστιμα μπορεί να φαίνονται εντυπωσιακά επικοινωνιακά, στην πραγματικότητα αποτελούν μια μικρή σταγόνα στον τεράστιο ωκεανό των κερδών των εν λόγω εταιρειών. Επιπλέον, υπάρχουν άπειρα παραδείγματα οπού εταιρείες στις οποίες έχουν καταβληθεί πρόστιμα και έχουν χρέη προς το δημόσιο να μην πληρώνουν τίποτα χωρίς κανένα νομικό και χρηματικό εμπόδιο.
Για να μην αναφέρουμε την ευκολία του κράτους να ξοδεύει δισεκατομμύρια σε στρατιωτικές δαπάνες και αποστολές, παίρνοντας ενεργό μέρος στους πολέμους στην Ουκρανία και τη Μ. Ανατολή, στέλνοντας φρεγάτες του θανάτου στον κόλπο του Άντεν για να υπηρετήσει τον γενοκτονικό πόλεμο του κράτους-δολοφόνου του Ισραήλ ενάντια στον παλαιστινιακό λαό, καθώς και τα συμφέροντα των εφοπλιστών.
Εν μέσω όλων αυτών, άνθρωποι της τάξης μας μένουν άστεγοι για λίγα χρωστούμενα όπως τα πρόσφατα παραδείγματα στις γειτονίες του Ζωγράφου και του Βύρωνα.
Μπροστά σε αυτό το ζοφερό παρόν και μέλλον που προβλέπεται έχουμε καθήκον να αντιδράσουμε. Είναι αναγκαίο να αγωνιστούμε στους χώρους εργασίας και στις γειτονιές μας με μαζικές και επίμονες διαδηλώσεις και απεργίες. Ως κοινωνική βάση, είναι αναγκαίο να έχουμε αντανακλαστικά αλληλεγγύης προς και αποκλειστικά και μόνο για τη βάση, για τους ανθρώπους της τάξης μας.
Ως φτωχοί και καταπιεσμένοι να απλώσουμε το χέρι προς τους άλλους φτωχούς και καταπιεσμένους.
Πάνω από όλα υπάρχει η ανάγκη για οργάνωση ώστε η μάχη να δοθεί συγκροτημένα και με προοπτική.
Ανατολικός τομέας Ρουβίκωνα
