Χαρωπά τα δυο μου χέρια τα χτυπώ
Δυστυχώς, είναι αυτονόητο στην πραγματικότητα του 2020 πως τα σούπερ μάρκετ είναι πυλώνες εκμετάλλευσης εργαζομένων με συνθήκες γαλέρας. Πενιχροί μισθοί που οριακά φτάνουν για να επιβιώσει κανείς και κάνουν την αξιοπρεπή ζωή να φαντάζει ουτοπία, απλήρωτες υπερωρίες, ρουφιανιλίκια, ψυχολογικός πόλεμος και εκβιασμοί από πάσης φύσεως λαμόγια με το προσωπείο των «υπεύθυνων» είναι η καθημερινότητα που αντιμετωπίζουν κάθε μέρα οι υπάλληλοι. Εξέχουσα θέση ανάμεσα στα κάτεργα έχει η αλυσίδα ΜΕΤΡΟ ΑΕΒΕ του Παντελή Παντελιάδη που ουκ ολίγες φορές έχει απασχολήσει την κοινή γνώμη για την αισχρή συμπεριφορά προϊσταμένων, τη γλοιώδη στάση του Παντελιάδη και την κατ’ εξακολούθηση κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων.
Η εν λόγω αλυσίδα πριν τρία χρόνια είχε απολύσει έγκυο, ενώ μόλις ένα χρόνο πριν είχε την περιβόητη επιστολή της περιφερειακής διευθύντριας των My Market που απαιτούσε από τους εργαζόμενους να είναι χαμογελαστά ρομπότ. Είναι μία γαλέρα με μισθούς των 300 ευρώ και απλήρωτες υπερωρίες, με ελλείψεις προσωπικού και κλίμα τρομοκρατίας και ρουφιανιάς για τους «μυστικούς επισκέπτες», με επικίνδυνες εγκαταστάσεις και γενικώς εμετική κουλτούρα και πολιτική, που όπως όλες οι γαλέρες δεν υπολογίζουν την ανθρώπινη ζωή ή αξιοπρέπεια, παρά μόνο, αντιμετωπίζουν τους εργαζόμενους ως αναλώσιμους που ανά πάσα στιγμή μπορεί να τους αντικαταστήσει. Οι καταγγελίες για τις συνθήκες εργασίας στα καταστήματα My Market είναι πολυπληθείς και συνεχίζουν να αυξάνονται όσο οι καταστάσεις δυσχεραίνουν.
Όσο ο κόσμος χειροκροτάει στα μπαλκόνια για τους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό, οι αφανείς ήρωες των ταμείων, των ραφιών και των αποθηκών στραγγίζονται μέχρι και της τελευταίας σταγόνας ιδρώτα τους για να μη λείψει τίποτα από κανένα νοικοκυριό. Όσο η Μαρέβα καλεί να χτυπήσει ο κόσμος χαρωπά τα δυο του χέρια, άνθρωποι αφήνουν τις οικογένειες τους ολόκληρα δωδεκάωρα έξι μέρες τη βδομάδα για να μην αδειάσουν τα ράφια και τα ψυγεία των νοικοκυριών. Ωστόσο, κανείς δε φαίνεται να σκέφτεται ότι εν μέσω πανδημίας οι υπάλληλοι σε σούπερ μάρκετ, όχι απλά δεν προστατεύονται από τον ιό, όπως θα ήταν το αυτονόητο αλλά θέτουν σε κίνδυνο τις ζωές τους όσο ο βούρδουλας των αφεντικών και των προϊσταμένων κρέμεται πάνω από τα κεφάλια τους.
Προφανώς και αν οι συνθήκες εργασίας ήταν εξευτελιστικές πριν, τώρα, εν μέσω πανδημίας, έχουν γίνει πολύ χειρότερες. Σε πολλές αλυσίδες σούπερ μάρκετ και κυρίως στα My Market, τα μέσα ατομικής προστασίας των εργαζομένων είναι ανύπαρκτα. Οι χώροι έχουν κακό εξαερισμό, οι υπάλληλοι καλούνται να καλύψουν τα κενά σε θέσεις βλέποντας τα ρεπό τους να ακυρώνονται και την εργασία τους να εντατικοποιείται πλήρως, μη γνωρίζοντας αν θα πληρωθούν για την έξτρα δουλειά. Όσο οι εργαζόμενοι σπάνε τις πλάτες τους δωδεκάωρα την ημέρα, οι εργοδότες κοιτάνε πως θα εξασφαλίσουν το δικό τους τζίρο, εις βάρος τους, κάνοντας προσωρινές απολύσεις και επιβάλλοντας άδειες άνευ αποδοχών.
Στηρίζοντας την Πανελλαδική Ημέρα Ενημέρωσης και Δράσης για τους Εργαζόμενους στα Σούπερ Μάρκετ (15 Απριλίου) του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, γνωρίζοντας τις άθλιες συνθήκες εργασίας που επικρατούν στην αλυσίδα, επισκεφτήκαμε το κατάστημα My Market Αγίας Παρασκευής και βρήκαμε την υπεύθυνη-στελεχος του καταστήματος. Θέλουμε λοιπόν, να υπενθυμίσουμε σε όλα τα «μεγάλα κεφάλια» και πάσης λογής αφεντικών-τσιφλικάδων των My Market πως η ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια δεν κοστολογούνται. Στηρίζοντας τα αιτήματα των εμποροϋπαλλήλων, απαιτούμε να καλυφθούν τα αιτήματα τους. Να υπάρχει αντισηπτικό στα ταμεία και στα κεντρικά σημεία των καταστημάτων, καθώς και να τοποθετηθούν τζάμια προστασίας στα ταμεία. Να γίνεται τεστ σε όλους τους εργαζομένους που έχουν έρθει σε επαφή με επιβεβαιωμένο ή ύποπτο κρούσμα, ή αν εμφανίζουν συμπτώματα του κορονοϊού, κατόπιν, εφόσον χρειάζεται, τα συγκεκριμένα άτομα να μένουν σε καραντίνα για το απαιτούμενο διάστημα. Να καλυφθούν όλα τα κενά σε θέσεις, οι συμβάσεις ημιαπασχόλησης να γίνουν θέσεις πλήρους απασχόλησης και όλες οι συμβάσεις να μετατραπούν σε αορίστου χρόνου και να δοθεί έκτακτο επίδομα ανθυγιεινής εργασίας.
Να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Να έχουμε ενεργή κοινωνική συμμετοχή και να γίνουμε εμείς η γκιλοτίνα που θα αποκεφαλίσει το τέρας της εκμετάλλευσης. Να μην τους αφήσουμε να παίξουν κορώνα-γράμματα τη ζωή εργαζομένων για το δικό τους όφελος κι αν το κάνουν να φροντίσουμε να τους υπενθυμίζουμε πως η ευθύνη είναι επώνυμη, με πρόσωπα και διευθύνσεις.
Αναρχική συλλογικότητα Ρουβίκωνας