Εχθές 23/4 δύο νέες ιδιωτικές κλινικές οι «Ταξιάρχαι» στον Περιστέρι και γνωστή για τους υψηλού ταξικού προφίλ ασθενείς της, κλινική «Κασταλία» στο Ελληνικό, αποδείχθηκαν κέντρα διασποράς της επιδημίας του Κορωνοϊού έχοντας οδηγήσει σε τέσσερις τουλάχιστον θανάτους. Παρά το πώς πως παρουσιάστηκε, αυτές οι περιπτώσεις δεν ήταν οι πρώτες που η ιδιωτική υγεία αποδεικνύεται δημόσιος κίνδυνος. Είχε προηγηθεί η ΒΙΟΙΑΤΡΙΚΗ που λίγες εβδομάδες πριν αποδείχθηκε ότι δεκάδες εργαζόμενοί της είχαν νοσήσει.
Αυτό δεν έγινε τυχαία. Μια εταιρεία προφανώς στο κέντρο της ελληνικής μορφής διαπλοκής κράτους και καπιταλισμού, μια εταιρεία που στεγνά διαφήμισε ο Πορτοσάλτε και ο ΣΚΑΙ. Η ΒΙΟΙΑΤΡΙΚΗ βγήκε στην πρώτη γραμμή της δημοσιότητας και πήρε κεφάλι στον ανταγωνισμό για τα επί πληρωμή τεστ κορωνοϊού τον πρώτο καιρό της επιδημίας. Αξιοθαύμαστη η επιχειρηματική δεινότητα της συγκεκριμένης επιχείρησης σε αντίθεση με την ιατρική της δεινότητα. Όταν οι εργαζόμενοι άρχισαν να μολύνονται, η ανάγκη για εντατικοποίηση της εργασίας (ενώ τα κέρδη από τα τεστ έρρεαν) την οδήγησε να παραβιάσει κάθε κανόνα ασφάλειας με αποτέλεσμα τα κρούσματα να πολλαπλασιαστούν. Κι αφού παίχτηκε ένα αθλιο κυβερνητικό παιχνίδι μετάθεσης ευθυνών για το ποιος είναι αρμόδιος να ελέγξει την εταιρεία, τελικά ανέλαβε η Περιφέρεια Αττικής που στις 26 Μάρτη ανακοίνωσε αιφνιδιαστικό έλεγχο «την επόμενη μέρα». Δεν μάθαμε τελικά αν έγινε ο «αιφνιδιαστικός έλεγχος», τι έβγαλε και πόσο αιφνιδιασμένη ένοιωσε η επιχείρηση. Δεν ξέρουμε καν πόσοι πελάτες-ασθενείς κόλλησαν εκεί μέσα πέρα από τους εργαζόμενους…
Τίποτα από όλα αυτά δεν γίνεται τυχαία, το ξαναλέμε. Ο ριζωμένος παραλογισμός ότι μπορεί να εμπιστεύεσαι την υγεία μιας κοινωνίας σε αυτούς που έχουν συμφέρον από την αρρώστια, τέτοια αποτελέσματα φέρνει. Μόλις οι υγειονομικές ανάγκες ξεπεράσουν το επίπεδο των ξενοδοχειακών υπηρεσιών και των βιομηχανοποιημένων τεστ, τότε ο «Θεός του κέρδους» θα έρθει σε αντιπαλότητα με τον «θεό της υγείας» και είναι δεδομένο ποιος θα επικρατήσει.
Η ιδιωτική υγεία ως ιδέα έχει δεχτεί ισχυρό πλήγμα με αυτή την επιδημία. Αυτό είναι γεγονός. Εμείς οφείλουμε αυτό το πλήγμα να το κάνουμε θανάσιμο, γιατί είναι βέβαιο πως μόλις περάσει η κρίση οι επιχειρηματίες (που σε αυτόν τον κλάδο ειδικά διατηρούν ισχυρές θέσεις στην γενικευμένη οικονομικοπολιτική διαπλοκή του καθεστώτος) θα ξελουφάξουν, με την βοήθεια των ΜΜΕ θα επιβάλλουν την λήθη και θα συνεχίσουν από εκεί που σταμάτησαν. Στόχος τους είναι η πλήρης ιδιωτικοποίηση της υγείας, παρέα με την ιδιωτικοποίηση της ασφάλειας. Ένα αφιαλτικό σενάριο.
Τους είδαμε πως κερδοσκόπησαν με τα τεστ του κορωνοιού, τους βλέπουμε πως σήμερα γίνονται από μέρος της λύσης, μέρος του προβλήματος. Και σίγουρα είναι δεκάδες αντίστοιχες κλινικές για τις οποίες δεν έχουμε μάθει ακόμα τίποτα.
Τα αφεντικά της ιδιωτικής υγείας για χρόνια παρασιτούν στο δημόσιο, βυζαίνοντας τα ασφαλιστικά ταμεία, εκμεταλλευόμενοι για δικό τους κέρδος δημόσιο εξοπλισμό, ψαρεύοντας πελατεία μέσω μεγαλογιατρών (συχνά μετόχων) στα δημόσια νοσοκομεία και συχνά μπλοκάροντας εκ των έσω την λειτουργία τους. Πρέπει να τα τελειώσουμε.
Δεν έχουμε καμιά εμπιστοσύνη στο κράτος, ούτε στις διαχειριστικές του ικανότητες, ούτε στο ενδιαφέρον του για την δημόσια υγεία, ούτε βέβαια στις προθέσεις του. Το αντίθετο. Τουλάχιστον όμως αυτή τη περίοδο αν καταφέρουμε να ανακόψουμε την επέλαση του κεφαλαίου στο πιο πολύτιμο από τα δημόσια αγαθά θα είναι μια κοινωνική νίκη.
Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας πρώτα από όλα στους εργαζόμενους της ΒΙΟΙΑΤΡΙΚΗΣ και των άλλων ιδιωτικών κλινικών που ελέγθηκαν εχθές αλλά και όλων των ιδιωτικών κλινικών. Εργαζόμενοι που βρίσκονται στο έλεος της κερδοσκοπίας των αφεντικών τους με κίνδυνο της ίδιας τους της ζωής.
Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους ανθρώπους της βάσης που μπαίνουν σε αυτές τις κλινικές ως πελάτες και βγαίνουν άρρωστοι. Την αλληλεγγύη μας σε όλο το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, που αυτόν τον καιρό ματώνει για το καλό όλων μας και που παρόλα αυτά συνεχίζει να αγωνίζεται με αιτήματα που πρέπει να γίνουν κτήμα και απαίτηση όλης της κοινωνικής βάσης. Έναν σκληρά εργαζόμενο κόσμο που σε αυτόν θα έπρεπε να ανήκει η διαχείριση της δημόσιας υγείας και όχι σε κρατικούς, διαπλεκόμενους μανδαρίνους.
Οι δυνάμεις μας είναι ταγμένες στον συλλογικό σκοπό. Ο φόβος είναι επιλογή.
Το μόνο που έχουμε είναι ο ένας τον άλλον.
