Η πραγματικότητα που ζούμε τους τελευταίους μήνες σε όλα τα επίπεδα χειροτερεύει μέρα με τη μέρα. Η επίθεση κράτους και κεφάλαιου είναι τόσο ισχυρή και πολυεπίπεδη, από το πιο μικρό ως το πιο μεγάλο, που η σκοπιμότητα και η μέθοδος γίνεται προφανής. Επιχειρούν να χρησιμοποιήσουν το δόγμα του Σοκ.
Την ίδια περίοδο που ψηφίζεται το πλέον αντεργατικό νομοσχέδιο της μεταπολίτευσης, την ώρα που βλέπουμε την ανάγκη που το δημιούργησε να εκδηλώνεται στην ταξική πραγματικότητα. Τα λιπάσματα Καβάλας μέσα σε λίγα χρόνια έδειξαν το δρόμο των εργασιακών σχέσεων, όπως θα τις ήθελε το κεφάλαιο. Μόνιμοι εργαζόμενοι με συμβάσεις δανεικών, παιχνίδια με νέες εταιρείες και τελικά απολύσεις. 133 άτομα.
Πίσω από την εταιρία είναι ο γνωστός διαπλεκόμενος μεγαλοπαράγοντας Λαυρέντης Λαυρεντιάδης, ένα από τα πιο χαρακτηριστικά δείγματα της ελληνικής λούμπεν μεγαλοαστικής τάξης. Τόσο λούμπεν που δεν κατάφερε ούτε τη φυλακή να γλιτώσει. Αλλά στον κόσμο του κράτους και του κεφάλαιου υπάρχουν πάντα δεύτερες ευκαιρίες και η σύντομη επανεμφάνιση του επιχειρηματία έγινε με αξιώσεις ακόμα και στο λιμάνι της Καβάλας.
Τα αποτελέσματα της κερδοσκοπίας του στα λιπάσματα όμως οδηγούν στην ανεργία 133 οικογένειες στην Καβάλα, μια πόλη που ήδη έχει υψηλά ποσοστά ανεργίας.
Είμαστε με τους εργάτες των λιπασμάτων που απολύονται, με τους εργάτες των λιπασμάτων που στέκονται αλληλέγγυοι στους συναδέλφους τους. Απέναντι στο κράτος και το κεφάλαιο γνωρίζουμε πως μόνο η συνέχεια της πάλης έχει τη δύναμη να υποχρεώσει σε αναδίπλωση την εταιρεία και τον κάθε Χατζηδάκη. Η αλληλεγγύη όλης της βάσης είναι απαραίτητη για αυτή την αναδίπλωση. Τίποτα δεν είναι ξεκομμένο, και φτάνει να παρατηρήσουμε το τι έγινε στα λιπάσματα Καβάλας, όπως και το τι έγινε με τα ωράρια των σούπερ μάρκετ και να δούμε ότι το μέλλον του κόσμου της εργασίας δε χωρά αισιοδοξία αν συνεχίσουμε έτσι.
Να σταθούμε στο πλευρό των δικών μας ανθρώπων.
Ρουβίκωνας