Ακόμη και στο σμήνος αρπακτικών που αποτελούν οι μεγαλοεπιχειρηματίες υπάρχουν και οι εξέχουσες προσωπικότητες που θα διαπρέψουν στην κυνικότητα με την οποία θα στραγγίξουν τον ιδρώτα του εργάτη. Τέτοια τιμή έχει επάξια κερδίσει και ο Απόστολος Βακάκης, ο οποίος επανειλημμένα πρωτοστατεί στην παράκαμψη των κεκτημένων των εργαζομένων, τόσο όσον αφορά τη μισθοδοσία τους όσο και τα ωράρια τους.
Έπειτα από τις προσπάθειες θεσμοθέτησης ενός 7ήμερου/12ωρου εν μέσω πανδημίας – ένα εργασιακό πλάνο που θα έκανε περήφανο κάθε κεφαλαιοκράτη του 19ου αιώνα – έρχεται για άλλη μια φορά να αναδειχθεί η αφρόκρεμα του βούρκου της κερδοσκοπίας, αυτή τη φορά στερώντας τις εορταστικές αργίες των εργαζομένων στα καταστήματά του μέσω μιας σειράς από ελαστικά έως και αόρατα ωράρια. Είδηση που αποδείχθηκε απλά η κορυφή ενός ακόμη αντεργατικού παγόβουνου στον όμιλό του, αφού οι πρόσφατες αλλαγές στον εσωτερικό κανονισμό <<εργασίας>> που αποκαλύφθηκαν προβλέπουν ακόμη περισσότερους τρόπους περικοπών δεδουλευμένων, ακόμη πιο εξαντλητικά ωράρια, ακόμη και φακέλωμα κάθε προσωπικού δεδομένου των εργαζομένων.
Να μην αφήσουμε να τους περάσει.
Κανένας εργαζόμενος/η βορά στα δόντια τους.
Ένας μεγαλοεπιχειρηματίας είναι ένα τίποτα χωρίς τη βοήθεια ενδιάμεσων εκτελεστών εντολών. Η σημερινή παρέμβασή μας στα κεντρικά γραφεία τους είναι μια υπενθύμιση πως η βάση πρώτα θα περάσει από πάνω τους.
Ένας μεγαλοεπιχειρηματίας είναι ένα τίποτα χωρίς το μόχθο της εργασίας. Με τη σημερινή μας παρέμβαση στο κατάστημα στην Αχαρνών στεκόμαστε δίπλα στους εργαζόμενους, στο να διεκδικήσουν, να παλέψουν και να νικήσουν ξανά τα δικαιώματα και τις ζωές τους.
Ένας μεγαλοεπιχειρηματίας είναι ένα τίποτα χωρίς τους φρουρούς του και τους τοίχους του. Η σημερινή επίσκεψή μας στο σπίτι του Βακάκη είναι μια υπενθύμιση πως στην πραγματικότητα είστε λίγοι και μικροί ενάντια σε πολλούς. Θα μας βρίσκετε μπροστά σας.
Ούτε βήμα πίσω
Ρουβίκωνας
