Τα τελευταία έτη και η ειδική συνθήκη που τα διαμόρφωσαν και βιώνουμε υπήρξαν μία αδιαπραγμάτευτη στοιχειοθέτηση της σημασίας κάθε συνδετικού κρίκου που απαρτίζει τον εργασιακό τομέα του επισιτισμού, ειδικότερα των διανομέων. Όπως φάνηκε και με το δικαιωμένο αγώνα των διανομέων της e-food, ο μύθος της ανειδίκευτης και εύκολα αντικαθιστάμενης απασχόλησης έσπασε και η κοινωνία το έδειξε έμπρακτα. Ανάμεσα στους managers και τους διανομείς τροφίμων, ο κοινωνικός ζυγός πλέον έχει γείρει.
Τα τελευταία έτη, όμως, υπήρξαν και η συνέχεια της αδιάκοπης επίθεσης του κράτους και κεφαλαίου στα εργασιακά μας κεκτημένα. Με αποκορύφωμα το νομοσχέδιο Χατζηδάκη καθώς και διάσπαρτα μικρότερα νομοσχέδια, συχνά με πρόσχημα την πανδημία, οι εργαζόμενοι πλέον βρίσκονται ανίσχυροι ενάντια στην εκμετάλλευση της επιτακτικής ανάγκης τους για επιβίωση και τη μετωπική επίθεση της εξουσίας των αφεντικών και του κράτους εναντίον τους, αν προσπαθήσουν να υψώσουν ανάστημα.
Και έτσι λοιπόν ερχόμαστε να ανακαλύψουμε μία ακόμη σειρά από εργοδοτικές αυθαιρεσίες, αυτή τη φορά από τα Goody’s Περιστερίου. Όπως έγινε γνωστό από την καταγγελία του ίδιου του εργαζομένου στο Δίκτυο Εργαζομένων στον Επισιτισμό, η διοίκηση του καταστήματος έκρινε ικανή συνθήκη και δικαιολόγηση απόλυσης του εργαζομένου την άρνησή του να εργασθεί τις μέρες όπου ολόκληρη η Αθήνα είχε βρεθεί ακινητοποιημένη από τον φετινό χιονιά. Κατά τη δική τους κρίση ήταν αρμοδιότητα και ευθύνη του διανομέα να ρισκάρει τη ζωή του για ένα ξεροκόμματο, μη τυχόν και χαθούν λίγα κέρδη παραπάνω. Κατά τη δική τους κρίση επίσης, βέβαια, δεν αποτελεί δική τους ευθύνη να καταβάλλουν τη μισθοδοσία τους έγκαιρα και στο χρόνο της, ακόμη και αν πλέον δεν τους εμποδίζει κάποιος χιονιάς να το κάνουν. Εντός όλων των παραπάνω, επίσης υφαρπάζουν όλα τα δώρα και επιδόματα/αποζημιώσεις που δικαιούται ο εργαζόμενος, καθώς ούτε αυτά έχουν καταβληθεί και ακόμη κρατούνται με τον ισχυρισμό πως αυτό είναι κάτι το οποίο είχε συμφωνηθεί με τον ίδιο τον εργαζόμενο.
Η αυθαιρεσία και η ασυδοσία των αφεντικών έχει φτάσει στο απροχώρητο όταν ένας μονόπλευρος ισχυρισμός μίας προφορικής συμφωνίας είναι αρκετός για να καλύψουν τις πραγματικές ευθύνες τους. Ευθύνες προς κάθε εργαζόμενο που κερδήθηκαν με αγώνες, που μόνο εμείς ως αγωνιζόμενος κόσμος της βάσης μπορούμε να διασφαλίσουμε ξανά.
Αφεντικά και κράτος δεν υπήρξαν και δε γίνεται να υπάρξουν ποτέ στο ίδιο τραπέζι διαπραγμάτευσης με την τάξη μας.
ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΙΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΣΑΣ
ΔΕ ΖΗΤΑΜΕ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ, ΤΑ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΥΜΕΝΟ ΔΙΑΝΟΜΕΑ ΤΩΝ GOODY’S ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ
Ρουβίκωνας
