Σε μια περίοδο που ό,τι συμβαίνει στον κόσμο ξεπερνά και τις πιο σκοτεινές προβλέψεις μας, σε μια γωνιά του «ελεύθερου, δημοκρατικού» κόσμου της Δύσης, οι διωκτικές αρχές παρακολουθούν στενά τον προσωπικό και πολιτικό λόγο τον αντιπάλων τους στα κοινωνικά δίκτυα.
Την Πέμπτη 7 Απρίλη το μέλος μας Γιώργος Καλαϊτζίδης, δικάζεται για μια ανάρτησή του στο facebook το 2018 που αφορούσε τον σημερινό πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, τότε αρχηγό της αντιπολίτευσης. Δεν είναι η πρώτη φορά που βρίσκεται κατηγορούμενος για ανάρτηση στο FB. Είναι η δέκατη. Για δέκα διαφορετικές αναρτήσεις.
Εχει βρεθεί κατηγορούμενος για αναρτήσεις που αφορούσαν τον ΣΚΑΙ, τον Κουφοντίνα, ένα super market, τον Σύλλογο Ελλήνων Βιομηχάνων, τον Αχιλλέα Μπέο, για πιθανή εισβολή της αστυνομίας στο Κ*ΒΟΞ, το υπουργείο εξωτερικών, μέχρι και φθορές σε μια ιδιωτική εταιρεία χρεώθηκε επειδή ποστάρισε δράση της συλλογικότητάς μας στον λογαριασμό του.
Δεν έχουμε αυταπάτες για το πόσο εχθρικό πεδίο για τον απελευθερωτικό λόγο είναι τα κοινωνικά δίκτυα. Από την άλλη η ζώσα κοινωνία έχει κατορθώσει να διατηρήσει, παρά τις περί του αντιθέτου επιθυμίες των εταιρειών, ανοιχτό ένα δίαυλο έκφρασης, ζύμωσης και πολιτικού διαλόγου. Τον μόνο ίσως δίαυλο που δεν ελέγχεται καθολικά από τον καθεστωτικό λόγο. Μέσα στα κοινωνικά δίκτυα εκτιμούμε ότι διεξάγεται μια διαρκής σύγκρουση και αντιμετωπίζουμε μια ασταμάτητη επιχείρηση φίμωσης. Τα ίδια τα μέσα αλλά και οι οργανωμένοι μηχανισμοί προπαγάνδας των καθεστωτικών δυνάμεων, καθημερινά, όχι μόνο κάνουν τη δική τους προπαγάνδα, αλλά στοχοποιούν και υπονομεύουν τις αντίπαλες φωνές. Το πως «εκκαθαρίστηκε» το facebook από όσους εκφράσαν αλληλεγγύη στην απεργία πείνας του Δ. Κουφοντίνα έιναι ενδεικτικό.
Δε μας εκπλήσσει που και η αστική δικαιοσύνη απλώνει χέρι.
Οι καιροί είναι κρίσιμοι και η συστημική αποτυχία ξεδιπλώνεται σε όλο και περισσότερα επίπεδα. Τα περί «ελευθερίας» και «δημοκρατίας» είναι φαμφάρες που το καθεστώς εφαρμόζει μόνο στο μέτρο που αισθάνεται ασφαλές, είτε στην Δύση, είτε στην Ρωσία, είτε οπουδήποτε. Στις συνθήκες που ζούμε τα πολιτικά δραστήρια άτομα, οι οργανώσεις και οι χώροι που κινούνται εκτός συστημικού πλαισίου θα διωχθούν. Όταν κάθε μέρα έχουμε 50 νεκρούς από covid, όταν η βάση δε μπορεί να πληρώσει την βενζίνη ή τους λογαριασμούς της, όταν η Ελλάδα έχει πάρει σειρά για να συμμετέχει σε κάποια επόμενη φάση του πολέμου Δύσης-Ρωσίας, όταν μεθαύριο δε θα έχουμε να φάμε το καθεστώς δε νοιώθει καθόλου ασφαλές. Είναι βέβαιο ότι το φαινόμενο της φίμωσης στα social media θα ενταθεί, η αστική δικαιοσύνη όλο και πιο συχνά θα ασκεί διώξεις για αναρτήσεις, άνθρωποι, όπως ένα άλλο μέλος μας στο παρελθόν, θα συλλαμβάνονται μετά από μηνύσεις πολιτικών και θα τραβολογιούνται στα δικαστήρια.
Λογικά είναι όλα αυτά από τη μεριά της εξουσίας, φτάνει έστω να τελειώνουμε με τις φιλελεύθερες πομφόλυγες περί ελευθερίας του λόγου στις «δημοκρατίες μας». Αλλιώς ας μας πει κάποιος πως εξηγείται απαγγελία κατηγορίας για διέγερση σε κακούργημα και δικαστήριο για μια ανάρτηση που έγραφε «Ο Μητσοτάκης έβγαλε τηλεοπτικό διάγγελμα για μας. Το ακροδεξιό νεοφιλελεύθερο υβρίδιο της Νέας Δημοκρατίας στα καλύτερά του. Εμείς δεν βγάζουμε διαγγέλματα. Ότι είναι να πούμε στον Μητσοτάκη, θα του το πούμε από κοντά και σύντομα».
Σε κάθε περίπτωση ούτε το κίνημα, ούτε η συλλογικότητά μας, ούτε τα μέλη μας θα πάψουν να τοποθετούνται, να κάνουν κριτική, να απευθύνονται και να μάχονται για τις απόψεις και τις πολιτικές τους. Είτε στα κοινωνικά δίκτυα, είτε οπουδήποτε αλλού, ανεξάρτητα από μηνύσεις και δίκες. Αυτό ταυτόχρονα είναι και ο μοναδικός τρόπος να διατηρηθούν ανοιχτοί δίαυλοι δημόσιου διαλόγου για όλη την βάση που αψηφούν το κρατικό φίμωτρο. Εύκολος αγώνας δεν ήταν ποτέ.
Και είναι σημαντικό να δίνουμε έκταση, και να δείχνουμε αλληλεγγύη σε τέτοιες περιπτώσεις διώξεων, όσο ακόμα είναι σχετικά μετρημένες.
Η μάχη για την ελευθερία του λόγου πρέπει να ξαναδοθεί και να ξανακερδηθεί, γιατί η άλλη πλευρά, η φιλελεύθερη αστική μας δημοκρατία, το πολιτικό της προσωπικό και οι οικονομικοί παράγοντες πίσω της, αν μείνουν ανενόχλητοι, θα κάνουν στο τέλος αυτό που ορίζει το συμφέρον τους. Χούντα.
Ρουβίκωνας