Στις 10/02/2021 πραγματοποιήθηκε ένα από τα μαζικότερα πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια των τελευταίων ετών, δεδομένης της τότε κατάστασης με τον covid-19, την καραντίνα και την εκτεταμένη κρατική τρομοκρατία λόγω των περιοριστικών μέτρων. Εκείνη την περίοδο, τόσο το φοιτητικό κίνημα όσο και το κίνημα αλληλεγγύης στον τότε απεργό πείνας Δ. Κουφοντίνα, στάθηκαν στο ύψος τους, πήραν πρωτοβουλίες, αντιστάθηκαν και βγήκαν μαζικά στον δρόμο, παρά τη λυσσασμένη προσπάθεια του κράτους να τα καταστείλει και να τα βάλει σε μια μόνιμη καραντίνα, υπό το καθεστώς φόβου και τρόμου, που επιβλήθηκε με το λευκό χαρτί που δόθηκε από την κυβέρνηση σε κάθε λογής μπάτσο να ικανοποιήσει τις ορέξεις του στον δρόμο.
Στο συγκεκριμένο συλλαλητήριο, λοιπόν, οι δυνάμεις της αστυνομίας επιτέθηκαν ξαφνικά, με μπροστάρηδες την ανεξέλεγκτη συμμορία των Δέλτα, στο σώμα των διαδηλωτών και προχώρησε σε μεγάλο αριθμό προσαγωγών και συλλήψεων. Μεταξύ των συλληφθέντων ήταν και ο σύντροφος και συμφοιτητής μας Δ.Α., ο οποίος βρέθηκε ενώπιον μιας παράλογης δίωξης ενορχηστρωμένη από τους μπάτσους και βασισμένης στις ψευδείς και γενικόλογες μαρτυρίες τους, με τις κύριες, κακουργηματικού χαρακτήρα, κατηγορίες να αφορούν “έκρηξη” και “κατοχή εκρηκτικών στα πλαίσια διατάραξης”. Πρόκειται για μια προφανή στοχοποίηση, μιας και όλως περιέργως όλοι οι υπόλοιποι συλληφθέντες και συλληφθείσες αφέθηκαν ελεύθεροι έπειτα από μία ημέρα με πλημμεληματικού χαρακτήρα κατηγορίες, ενώ ο σύντροφός μας παρέμεινε για δύο συνεχόμενα βράδια στη ΓΑΔΑ, για να αφεθεί ελεύθερος εν τέλει με τον περιοριστικό όρο της παρουσίας μια φορά τον μήνα στο Α.Τ της περιοχής του, λόγω των κακουργημάτων που του φόρτωσαν.
Όσο παράλογη και γελοία κι αν είναι αυτή η δίωξη, καθως δεν βασίζεται σε κανένα στοιχείο, παρά μονάχα στις συνηθισμένες αερολογίες των μπάτσων, δεν παύει να είναι σοβαρή. Καταδεικνύεται για άλλη μια φορά η εχθρότητα του κράτους απέναντι σε αγωνιστές και αγωνίστριες που παλεύουν για τα αυτονόητα.
Απέναντι σε αγωνιστές και αγωνίστριες, σε φοιτητές και φοιτήτριες που πάλεψαν και συνεχίζουν να παλεύουν για ένα ανοιχτό και ελεύθερο πανεπιστήμιο, χωρίς μπάτσους, ένα πανεπιστήμιο για τους φοιτητές και όχι έρμαιο στις ορέξεις του κράτους και του κεφαλαίου. Και παρά την καταστολή, παρά τις φωνές και την υποταγή στις εντολές της κυβέρνησης από τον αντιδραστικό κύκλο του πανεπιστημίου, πρυτάνεων και καθηγητών, το φοιτητικό κίνημα αυτή τη μάχη την κέρδισε. Για πόσον καιρό θα διατηρήσει αυτή τη νίκη δεν το ξέρουμε, αλλά αυτή στιγμή, και μετά από τόσες προσπάθειες του κράτους, μπάτσος στα πανεπιστήμια δεν υπάρχει.
Κάτι τέτοιο, βέβαια, δεν θα συνέβαινε, αν ο φοιτητικός κόσμος δεν έδινε μαζική και δυναμική απάντηση απέναντι στην επίθεση των Υπουργείων Παιδείας και Προστασίας του Πολίτη, απέναντι στους εχθρούς της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, που δεν είναι άλλοι από την Κεραμέως, τον Χρυσοχοΐδη, τον Θεοδωρικάκο και τα εκτελεστικά τους όργανα μέσα στο πανεπιστήμιο, νεκροθάφτες της ελεύθερης, δημόσιας και δωρεάν παιδείας. Κομμάτι, λοιπόν, αυτού του αγώνα και κάθε αγώνα είναι και οι διώξεις, είτε έχουν κάποια πραγματική βάση είτε είναι απλά κακοστημένες, όπως στην περίπτωση του συντρόφου μας Δ.Α. Το γνωρίζουμε πολύ καλά, δεν ξαφνιαζόμαστε και τις αντιμετωπίζουμε στωικά.
Τρίτη 7/2, Δέγλερη 4 Β΄ Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο στις 09:00
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΡΣΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΩΝ ΟΡΩΝ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΜΑΣ Δ.Α. ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΑΘΩΩΣΗ ΤΟΥ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΙΩΚΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΑ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ/ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Φοιτητική Ομάδα Ρουβίκωνα