Για το άνοιγμα στεκιού στην Φιλοσοφική και το πανεπιστήμιο σήμερα

Τρίτη, 13 Νοεμβρίου, 2018

Για το άνοιγμα στεκιού στην Φιλοσοφική και το πανεπιστήμιο σήμερα.

Όπως συνηθίζουμε να ακούμε την τελευταία δεκαετία, βρισκόμαστε εν μέσω οικονομικής κρίσης και δυστυχώς εν μέσω μίας διαρκώς ελευσόμενης «σωτηρίας» από αυτήν. Οι «σωτήριες» πολιτικές απεμπλοκής από την κρίση, δεν μας προκαλεί έκπληξη ότι αγγίζουν ,κατά κύριο λόγο, τα χαμηλότερα και φτωχότερα στρώματα και αφήνουν άθικτη την άρχουσα και κυρίαρχη τάξη. Την ίδια στιγμή το εξουσιαστικό-κρατικό μπλοκ συνεχίζει να ζει εις βάρος μας. Κεκτημένα και παροχές της εργατικής τάξης κόβονται καθότι το κεφάλαιο πρέπει να εξασφαλίσει την κερδοφορία του. Δημόσια αγαθά, κοινωνικές παροχές και θεσμικές λειτουργίες μπαίνουν στο στόχαστρο περικοπών και αναδιαρθρώσεων. Στο κέντρο αυτών βρίσκεται τόσο ο τομέας της Παιδείας γενικότερα όσο και ο πανεπιστημιακός θεσμός ειδικότερα.

Θα ήταν ασφαλές να πούμε ότι ο θεσμός του πανεπιστημίου υπάγεται σε μια μακρά διαδικασία αναμόρφωσης την τελευταία δεκαετία. Η διαδικασία αυτή διαπερνά ευρύτερα τη ζωή του φοιτητή η οποία, κατ’ επέκταση, συγκροτεί σε νέα βάση το φοιτητικό υποκείμενο.

Η διαδικασία αυτή αποτελείται από τους εξής βασικούς μετασχηματισμούς : 1. Σταδιακή αύξηση του κόστους φοίτησης είτε σε προπτυχιακό είτε σε μεταπτυχιακό επίπεδο, είτε με άμεση χρέωση για τις σπουδές (π.χ. δίδακτρα), είτε με έμμεση σταδιακή κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων. Στην έμμεση αύξηση του κόστους φοίτησης θα μπορούσε σαφώς να ενταχθεί και η εντατικοποίηση των ελέγχων στα ΜΜΜ και η αύξηση στις τιμές των εισιτηρίων. 2. Εντατικοποίηση του προγράμματος σπουδών με μαθήματα αλυσίδες, διάφορες πειθαρχικές ρυθμίσεις (απουσίες, εξέταση με προαπαιτούμενες εργασίες, οριοθέτηση του βαθμού με βάση τις παρουσίες στο αμφιθέατρο), αύξηση των απαιτούμενων μαθημάτων, αυστηροποίηση της βαθμολογίας, χρονική οριοθέτηση της επιτρεπόμενης διάρκειας σπουδών . Η ένταση και ο ρυθμός εντατικοποίησης του σπουδών διαφοροποιείται προφανώς ανάλογα με το τμήμα και το αντικείμενο που διδάσκεται. 3. Άμεση ή έμμεση απαξίωση των συλλογικών φοιτητικών οργάνων και νομικών κεκτημένων, όπως το άσυλο, με κινδυνολογικά προσχήματα και καταστρατήγηση του πανεπιστημιακού ως ελεύθερου χώρου.4. Μετασχηματισμός του προγράμματος σπουδών και του γνωστικού-ερευνητικού αντικειμένου με κυρίαρχο γνώμονα τη συμπόρευσή του με τις ανάγκες της αγοράς.5. Εισαγωγή μηχανισμών συνεχούς αξιολόγησης τόσο των φοιτητών όσο και των καθηγητών και καλλιέργεια ενός κανιβαλιστικού τύπου ανταγωνισμό.

Οι βασικοί αυτοί μετασχηματισμοί διακρίνουμε ότι κινούνται ανάμεσα στο πανεπιστήμιο ως εκπαιδευτικό πειθαρχικό μηχανισμό, αλλά και ως πεδίο παραγωγής γνώσεων για τη συμπόρευση του με τις ανάγκες της αγοράς. Στο σημείο αυτό εντοπίζουμε μία ενδιαφέρουσα ανισορροπία. Από τη μία τα σημεία που ήδη αναλύσαμε δημιουργούν μία αυξανόμενη τάση εξατομίκευσης. Από την άλλη για να λειτουργεί το συγκεκριμένο παιχνίδι απαραίτητη είναι κάποιου είδους επιθυμητική παραγωγή που το υποστυλώνει. Με αυτό εννοούμε ότι απαραίτητη είναι η ύπαρξη κάποιων φαντασιακών προβολών, κάποιων φιλοδοξιών για κοινωνική άνοδο, επιτυχημένη καριέρα και οικονομική αποκατάσταση. Γνωρίζουμε, βέβαια, ότι επιθυμητική παραγωγή τέτοιου είδους υπάρχει και καλλιεργείται συνεχώς, το ζήτημα είναι ότι για τη συντριπτική πλειοψηφία δεν θα πραγματωθεί ή δεν πραγματώθηκε. Οι δείκτες ανεργίας , το επίπεδο των μισθών και τα ποσοστά κατάθλιψης το καταδεικνύουν.

Τα αποτελέσματα της τάσης “εξευρωπαϊσμού” του πανεπιστημιακού θεσμού αντανακλάται στο φοιτητικό υποκείμενο και το φοιτητικό συλλογικό σώμα, ειδικότερα μετά την εκλογή της κυβέρνησης Σύριζα, η οποία πέτυχε να σιγήσει σε μεγάλο βαθμό τις κινηματικές αντιστάσεις εντός του πανεπιστημίου. Να τις παραλύσει λόγω έλλειψης επαρκούς ανάλυσης από τα ίδια τα κινήματα, τόσο σχετικά με την πανεπιστημιακή λειτουργία στη συγκυρία όσο και για το τι εστί μία κυβέρνηση με σοσιαλδημοκρατικό λόγο σε καιρούς οικονομικής κρίσης. Η ένταση των συλλογικών πολιτικών απαντήσεων μειώθηκε τη στιγμή που η απαξίωση της ζωής εντάθηκε.

Εντός αυτού του πλαισίου κρίνουμε επιτακτική την ανάγκη να δημιουργηθούν και να φουντώσουν εστίες αντίστασης στα πανεπιστήμια. Εστίες αντίστασης και οργάνωσης για να ανακοπούν οι όλο και εξαντλητικότερες συνθήκες σπουδών, η αυταρχικότητα των οργάνων εξουσίας του πανεπιστημίου ,η παροχή «βολικών» γνώσεων και η περαιτέρω απαξίωση και αποπολιτικοποίηση του φοιτητικού υποκειμένου. Θέλουμε οι φοιτητικοί σύλλογοι, οι οποίοι απονεκρώνονται να αποκτήσουν χαρακτηριστικά που να προωθούν την ουσιαστική πολιτική ζύμωση ανάμεσα στους φοιτητές και να ξεφεύγουν από το πρότυπο του παραταξιακού πανηγυριού μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων.

Το φοιτητικό σύνολό ,σαφώς, δεν είναι ενιαίο. Εντός αυτού υπάρχουν οι φοιτητές της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ που θα κάνουν καριέρα μέσω της πολιτικής τους ενασχόλησης, οι φοιτητές που έχουν λόγω ταξικής θέσης έτοιμη τη ζωή τους και που κατά πάσα πιθανότητα θα αποτελέσουν την αυριανή πολιτική ελίτ και την άρχουσα τάξη. Το κείμενο αυτό δεν απευθύνεται σε αυτούς. Απευθύνεται στα κομμάτια εκείνα του φοιτητικού συνόλου που δουλεύουν παράλληλα με τις σπουδές τους γιατί δεν τη βγάζουν, σε εκείνους που αύριο θα πεταχτούν στην αγορά εργασίας και μάλλον δε θα δουλέψουν ποτέ στον τομέα που σπούδασαν ,που θα συνεχίσουν να ζουν με μισθούς πείνας, που θα αποτελέσουν τη συνέχεια των σημερινών κατώτερων στρωμάτων. Αυτές τις δύο πλευρές φοιτητών τις χωρίζει μια ταξική άβυσσος. Και εμείς αυτά τα κομμάτια των φοιτητών, που ανήκουν στην τάξη μας, θέλουμε να οργανωθούν αδιαμεσολάβητα και να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους ενάντια στην εντεινόμενη απαξίωση όλων των πτυχών της ζωής τους. Θέλουμε να παλέψουν για ελεύθερα και μαχητικά πανεπιστήμια, που θα παίρνουν θέση ενάντια στα προστάγματα της αγοράς και τον «απολιτίκ» καριερισμό. Για ισότητα και δικαιοσύνη εντός και εκτός του πανεπιστημίου. Και αυτός ο αγώνας για εμάς μόλις ξεκινάει.

Για όλους αυτούς τους λόγους επιλέγουμε σαν Ρουβίκωνας το άνοιγμα στεκιού στην αίθουσα 516 για να έρθουμε σε επαφή με το φοιτητικό υποκείμενο, να μιλήσουμε και να οργανωθούμε.Για επικοινωνία με την ομάδα κάθε Τετάρτη 10:00 στο στέκι μας στην αίθουσα 516.

ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΥΤΟΔΙΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΚΑΙ ΙΣΟΤΙΜΗ

ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΑ ΝΥΧΙΑ ΚΡΑΤΟΥΣ-ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΡΟΥΒΙΚΩΝΑ

Τελευταία άρθρα

Τελευταία Άρθρα

Αρθρα ανά μήνα

ΑΡΧΕΙΟ ΑΝΑ ΜΗΝΑ