Ανοιχτή εκδήλωση-συζήτηση στο Π. Φάληρο

Τρίτη, 4 Φεβρουαρίου, 2020

Η κοινωνική μας θέση είναι στη βάση. Εκεί βρεθήκαμε, εκεί ανήκουμε, τα συμφέροντά μας είναι τα συμφέροντά της και αυτά τα συμφέροντα εξυπηρετούμε με τον αγώνα μας.

Ο Ρουβίκωνας παλεύει για μια μεγάλη αλλαγή στις συνθήκες και τους όρους που ζούμε. Μια αλλαγή πολύ μεγαλύτερη από αυτή που θα μπορούσαν ή θα ήθελαν ποτέ αυτοί που εναλλάσσονται στην κυβέρνηση, πέρα και έξω από τις αυταπάτες όσων πιστεύουν στις «μισές δουλειές». Αυτή η αλλαγή δεν φεύγει από τα μάτια μας, ότι και να κάνουμε, είναι πάντα κριτήριο για τις πράξεις μας ακόμα και αν, όπως συμβαίνει σήμερα, η αδυναμία της μεγάλης πλειοψηφίας να πατήσει πόδι κάνει την αλλαγή να φαντάζει μακρινό όνειρο.

Αυτός είναι ο δρόμος μας και το σχέδιό μας εδώ και τώρα. Να δυναμώσει η οργανωμένη ισχύς της κοινωνικής βάσης, να οπλιστούν πολιτικά οι πολλοί, να σώσουν κατακτήσεις, να κερδίσουν νέες, να πολλαπλασιαστεί η εκβιαστική δύναμη του λαού προς το κράτος, της εργασίας απέναντι στο κεφάλαιο. Κι όσο αυτό συμβαίνει, όσο η βάση δυναμώνει η συνολική αλλαγή γίνεται από ουτοπία πιθανότητα. Αυτή είναι η απάντηση στην ερώτηση γιατί ο Ρουβίκωνας κάνει αυτά που κάνει.

Και αυτός είναι ο λόγος που απευθυνόμαστε στους «δικούς μας» και στις «δικές μας», δηλαδή τον λαό, την κοινωνική βάση, την εργατική τάξη, τους φτωχούς – λίγη σημασία έχουν οι όροι εδώ. Απευθυνόμαστε σε αυτούς που είναι αποκομμένοι από τις πολιτικές αποφάσεις για το σύνολο, σε αυτούς που ζουν από την δική τους εργασία και όχι από την εργασία των άλλων, απευθυνόμαστε σε νέους και γέρους, σε όσους/ες βιώνουν τον αποκλεισμό, σε όσους/ες πέφτουν θύματα των διάχυτων καταπιέσεων, του σεξισμού, του ρατσισμού. Σε όλο αυτόν τον κόσμο, που αποτελεί και την συντριπτική πλειοψηφία στην κοινωνία, λέμε να οργανωθεί στον Ρουβίκωνα.

Αυτά που κάνουμε είναι πάντα πολύ λιγότερα από όσα χρειάζονται. Και πάντα εξαρτώνται από την πολιτική μας δύναμη. Θέλουμε περισσότερη δύναμη για να εντείνουμε τον αγώνα, θέλουμε νέες ιδέες για να ανοίξουμε κι άλλα μέτωπα. Δεν είναι ένα κάλεσμα ειρήνης αυτό που κάνουμε άλλα ένα κάλεσμα μάχης. Στα όρια και τις δυνατότητες που μας δίνει η συγκυρία θέλουμε να είμαστε στην αιχμή των αγώνων, να είμαστε μπροστά από τις εξελίξεις.

Ανάμεσα σε όλο το κίνημα και τις δυνάμεις που κρατούν ψηλά την σημαία τη βάσης ο Ρουβίκωνας έχει χαράξει το πολιτικό του μονοπάτι. Σε αυτό οφείλονται ότι πετύχαμε ή αποτύχαμε ως τώρα. Αλλά το κάλεσμά μας δεν απευθύνεται μόνο σε όσους/ες υποστηρίζουν ιδεολογικά αυτό το μονοπάτι. Απευθύνεται και σε αυτούς/ες που το αμφισβητούν. Και τους/ις καλούμε να δουν στην πράξη πως δουλεύουν οι ελευθεριακές ιδέες και πως μπορούν, με την σωστή στρατηγική να πολλαπλασιάσουν την δύναμη που συγκεντρώνουν.

Ξεκινάμε μια σειρά ανοιχτών συζητήσεων στις γειτονιές της Αθήνας. Θέμα τους οι σημερινές συνθήκες, το πώς θα αγωνιστούμε, τι προτεραιότητες θα βάλουμε. Αλλά και ποια είναι η τακτική που προτείνουμε, ποιες οι μέθοδοι, με ποια οργάνωση. Σε αυτές τις κουβέντες λέμε και ακούμε. Απαντάμε και ρωτάμε. Αν ο πρώτος στόχος μας είναι η οργάνωση, ο δεύτερος είναι ο διάλογος, με τους «δικούς μας» και τις «δικές μας». Διάλογος καθαρός, αδιαμεσολάβητος και τολμηρός. Εξω από την πλαστή εικόνα των ΜΜΕ, έξω από το κομματικό αλισβερίσι, χωρις ισχυρούς, ειδήμονες και αυθεντίες να κάνουν κουμάντο.

Σας καλούμε λοιπόν όλους και όλες σε αυτές τις εκδηλώσεις. Σας καλούμε στον Ρουβίκωνα.

– Π. Φάληρο: Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου, Καφενείο Τα Ξωτικά (Δημητρακοπούλου 7, Στάση Τραμ Αχιλλέως)

Τελευταία άρθρα

Τελευταία Άρθρα

Αρθρα ανά μήνα

ΑΡΧΕΙΟ ΑΝΑ ΜΗΝΑ