Στις 05/09 και στις 14/08 η κυβέρνηση αποφάσισε να κάνει την πρόβα τζενεράλε των ΟΠΠΙ, στην Πανεπιστημιούπολη του ΕΚΠΑ και στο ΑΠΘ αντίστοιχα. Μάλιστα, η κυβέρνηση της ΝΔ, αυτή η κυβέρνηση της “αλλαγής” και της “προόδου” επέλεξε να προχωρήσει στη μεγάλη πρεμιέρα σαν τον κλέφτη μες στη νύχτα, παρά το γεγονός ότι τόσον καιρό μας παρουσιάζουν την Πανεπιστημιακή Αστυνομία σαν ένα δημοφιλές και κατά πλειοψηφία αποδεκτό μέτρο από τους φοιτητές και τις φοιτήτριες. Και παρά το γεγονός ότι ως προς την εγκατάστασή της έχει αναδιπλωθεί τόσες φορές. “Η Ελλάδα που πάει μπροστά” σε όλο της το μεγαλείο. Μόνο που το κρατικοδίαιτο επιτελείο της ΝΔ μάλλον δεν βλέπει, ή δεν θέλει να βλέπει, ότι λίγο μετά ξεκινάει ο γκρεμός.
Για άλλη μια φορά, όμως, κατάφεραν να αυτογελοιοποιηθούν, καθώς ζήσαμε το εξής παράδοξο, η εισβολή των μπάτσων και στις δύο περιπτώσεις να γίνεται συνοδεία άλλων μπάτσων, ΜΑΤ και ΟΠΚΕ. Μπάτσοι, δηλαδή, έρχονται να φυλάξουν μπάτσους που θα είναι επιφορτισμένοι με το υψίστης σημασίας έργο να φυλάνε ντουβάρια. Κάτι σαν τους άγρυπνους φρουρούς της λαμαρίνας στα Eξάρχεια.
Και σα μην έφτανε αυτό, η απάντηση στην αντίσταση των φοιτητών και των φοιτητριών απέναντι σε αυτήν την εισβολή ήταν ξύλο και χημικά. Τόσο στον δρόμο όσο και μέσα στο πανεπιστήμιο, όταν κατά τη διάρκεια συναυλίας στα πλαίσια του 3ου Ελευθεριακού Φεστιβάλ στο ΑΠΘ τα ΜΑΤ επιτέθηκαν με χημικά σε 5.000 κόσμο.
Τον τελευταίο καιρό, ζούμε σε ένα καθεστώς αλλεπάλληλων χτυπημάτων καταστολής και αστυνομοκρατίας όχι μόνο στο Πανεπιστήμιο, αλλά και σε άλλους δημόσιους χώρους, με αιχμή την κατοχή που έχει επιβληθεί στην πλατεία Εξαρχείων. Μια πάγια τακτική που επιστρατεύει το κράτος όταν του τελειώνουν τα επιχειρήματα, μια τακτική που η σημερινή κυβέρνηση έχει τεντώσει, εδραιώνοντας ένα κλίμα καθημερινής τρομοκρατίας , ιδιαίτερα σε χώρους όπου οι φωνές της αντίστασης, οι φωνές της ζωής και της ελευθερίας πλεονάζουν.
Οι ΟΠΠΙ έρχονται για να υπηρετήσουν συγκεκριμένα συμφέροντα και όχι την υποτιθέμενη ανομία που τα πληρωμένα ΜΜΕ του Πέτσα παπαγαλίζουν διαρκώς. Οι ΟΠΠΙ έρχονται για να περιφρουρήσουν το νομοσχέδιο Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη, ένα νομοσχέδιο που θα αποτελέσει την ταφόπλακα της δημόσιας, ελεύθερης και δωρεάν παιδείας για όλους και όλες, ένα νομοσχέδιο που συνδέει ένα σκοτεινό παρελθόν με ένα δυστοπικό παρόν, με κάμερες, πειθαρχικά και διαγραφές για τους “άτακτους” φοιτητές, ένα νομοσχέδιο ταξικά προσδιορισμένο, που στρώνει τον δρόμο στο ιδιωτικό κεφάλαιο για να κερδοσκοπήσει στις πλάτες των νέων, έχοντας ήδη οδηγήσει πολλούς και πολλές στον αποκλεισμό τους από τη δωρεάν εκπαίδευση. Και οι μπάτσοι παίζουν τον ρόλο του προστάτη, που θα πατάξει κάθε διαφορετική, σε σχέση με τα κρατικά σχέδια, φωνή.
Καταλαβαίνουμε πολύ καλά ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι με την πλάτη στον τοίχο, έχει αποτύχει παταγωδώς σε όλα τα επίπεδα και τώρα παίζει το τελευταίο της χαρτί, το χαρτί της καταστολής. Σε μια προσπάθεια να απευθυνθεί στο δικό της δεξιό ακροατήριο, αλλά και σε ένα κομμάτι της κοινωνίας που στρέφεται σε διαφορετικές από τη ΝΔ ακροδεξιές λύσεις, ένα κομμάτι που νιώθει να το χάνει. Έτσι, λοιπόν, κερνάει ξύλο και σφυρίζει αδιάφορα. Η ένταση της καταστολής, όμως, δεν θα την πάει μακριά, αλλά πιο κοντά στον γκρεμό.
Αυτό που οφείλουμε να κάνουμε από τη μεριά μας ως φοιτητές και φοιτήτριες είναι να συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε και να αγωνιζόμαστε απέναντι σε κάθε επίθεση εναντίον μας. Γιατί είναι γνωστό πως πάντα η εξουσία μας φοβόταν, μας φοβάται και σήμερα και θα συνεχίσει να μας φοβάται.
Ο Θάνος Δημόπουλος έχει πάρει ξεκάθαρη θέση υπέρ των ΟΠΠΙ και κατά των φοιτητών και φοιτητριών. Αν έχει τόση ανάγκη τους μπάτσους μπορεί κάλλιστα να τους πάρει σπίτι του.
ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ
Φοιτητική Ομάδα Ρουβίκωνα
