Παρέμβαση στη MANPOWER GROUP

Τρίτη, 19 Φεβρουαρίου, 2019

Η εταιρεία Manpower Group είναι μια πολυεθνική με πάνω από 7 δεκαετίες ζωής, με παρουσία σε 80 χώρες σε όλο τον κόσμο και πάνω από 3 εκατομμύρια εργαζόμενους στο δυναμικό της. Η εταιρεία αυτή δεν παράγει τίποτα, κανένα αγαθό και καμία υπηρεσία. Αντικείμενο της δραστηριότητας της είναι το εμπόριο ανθρώπων ή για να το θέσουμε ακριβέστερα, η ενοικίαση φτηνού, πειθήνιου και πάνω απ’ όλα αναλώσιμου εργατικού δυναμικού.

Στην Ελλάδα των χρόνων της κρίσης, με την επίσημη ανεργία να κυμαίνεται εδώ και χρόνια σταθερά πάνω από το 25%, φυσικό και επόμενο είναι ότι εταιρείες όπως η συγκεκριμένη θα κάνουν χρυσές δουλειές. Το 2017 η μητρική Manpower έκανε τζίρο περίπου 18,5 δισ. ευρώ, ενώ ο συνολικός τζίρος της βιομηχανίας ενοικίασης εργαζομένων παγκοσμίως ανέρχεται σε εκατοντάδες δισεκατομμύρια ετησίως και αυξάνεται με εκρηκτικούς ρυθμούς. Είναι χαρακτηριστικό ότι πριν από 15 χρόνια η Manpower είχε γραφεία σε 54 χώρες, ενώ σήμερα δραστηριοποιείται σε πάνω απο 80.

Ο κύκλος της εκμετάλλευσης είναι σχετικά απλός και φαινομενικά αθώος. Όταν μια επιχείρηση επιθυμεί να κάνει προσλήψεις, αντί να μπλέκει στη διαδικασία της αξιολόγησης των υποψήφιων εργαζομένων, απευθύνεται σε εταιρείες όπως η Manpower και περιγράφει τις ανάγκες των θέσεων που επιθυμεί να καλύψει. Ειδικά σε εποχές “αυξημένων αναγκών” όπως περίοδοι γιορτών για τα εμπορικά καταστήματα ή οι τουριστικές περίοδοι για τα ξενοδοχεία και τα μαγαζιά εστίασης, οι χιλιάδες των ανθρώπων που δεν απορροφούνται απο την αγορά εργασίας λόγω των υποβαθμισμένων πτυχίων τους, γίνονται κρέας στην καπιταλιστική μηχανή. Η Manpower διαλέγει τους καταλληλότερους για τις θέσεις αυτές από τα χιλιάδες βιογραφικά που έχει στη διάθεσή της. Οι “τυχεροί” υπογράφουν μια ολιγόμηνη σύμβαση με εργοδότη τη Manpower, η οποία στη συνέχεια “δανείζει” τον εργαζόμενο στην εκάστοτε επιχείρηση. Ο τελικός εργοδότης πληρώνει στη Μanpower για την ενοικίαση των εργαζομένων ‘ενα ποσό και από αυτό το ποσό ένα μέρος του μόνο καταλήγει τελικά στον εργαζόμενο, ενώ τα υπόλοιπα μένουν στη Manpower. Για τους πρώτους 8 μήνες της απασχόλησης κάποιου σε μια επιχείρηση, άμεσος εργοδότης του θεωρείται η εταιρεία ενοικίασης προσωπικου και αν μετά απο αυτό το διάστημα ανανεωθεί η σύμβασή του για πάνω από δύο μήνες, θεωρείται ως εργαζόμενος της επιχείρησης και όχι της Manpower. Φυσικά, ελάχιστοι είναι αυτοί που φτάνουν σε αυτό το στάδιο, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων απολύεται λίγο πριν θεμελιώσουν δικαίωμα πρόσληψης στην επιχείρηση που απασχολούνται για να αντικατασταθούν από άλλους, εξίσου φτηνούς, εξίσου αναλώσιμους. Εταιρείες αυτού του τύπου οικοδομούν το σύγχρονο δουλεμπόριο μέσω της κεφαλαιοποίησης του εργατικού δυναμικού και έχουν μετατραπεί σε σύγχρονους δουλέμπορους.

Βλέπουμε καθημερινά καταγγελίες για εργασιακές συνθήκες μεσαίωνα σε μεγάλες επιχειρήσεις όπως η Leroy Merlin, στα τηλεφωνικά κέντρα πωλήσεων μεγαθηρίων όπως η Vodafone, ιδιωτικές εταιρείες παροχής ενέργειας όπως η Elpedison ή η Φυσικό Αέριο. Η μεγάλη εικόνα πίσω από αυτές τις καταγγελίες είναι ότι η Manpower Group και συναφείς εταιρείες όπως οι Adecco, ISS και Randstad είναι εκεί για να κάνουν το μεγαλύτερο μέρος της βρωμοδουλειάς. Στον πυρήνα της φιλοσοφίας αυτών των εταιρειών, έννοιες όπως το 8ωρο και η σταθερή εργασία είναι παρωχημένες και δυσλειτουργικές. Αυτό που προσπαθούν να επιβάλλουν, είναι η “εργασία επόμενης γενιάς” όπως το ονομάζουν οι ίδιοι και εδώ και δεκαετίες προωθούν την έννοια αυτή, η οποία δεν είναι παρά ένας ευφημισμός πίσω από τον όποίο κρύβεται το αίσχος των 4ωρων συμβάσεων με τις απλήρωτες υπερωρίες και τους μισθούς επιπέδου φιλοδωρήματος. Εννοείται ότι είναι ορκισμένοι εχθροί κάθε έννοιας δικαιωμάτων των εργαζομένων, κάθε έννοιας συνδικαλισμού και κάνουν ό,τι μπορούν για να τις υποβαθμίσουν, να τις περιορίσουν και τελικά να τις καταργήσουν. Οπως άλλωστε και τα ίδια τα αφεντικά της πολυεθνικής αναφέρουν στην ιστοσελίδα τους, “προετοιμάζουν τους υποψήφιους εργαζόμενους να χτίσουν αντοχή για ένα λιγότερο βέβαιο εργασιακό μέλλον”.

Καθ’υπόδειξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εδώ και περίπου 15 χρόνια έχει ενσωματωθεί στη νομοθεσία των κρατών-μελών το πλαίσιο που επιτρέπει στους σύγχρονους δουλέμπορους να λειτουργούν με τη βούλα της νομιμότητας. Έτσι, άνοιξαν οι δουλειές τους και φτάσαμε στο σήμερα όπου οι εργαζόμενοι στις εταιρείες αυτές ανέρχονται σε δεκάδες χιλιάδες στην Έλλάδα και σε δεκάδες εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο.

Την ίδια ώρα πρώην στελέχη της εταιρείας γίνονται σύμβουλοι πολιτικών κομμάτων και διαμορφώνουν τις πολιτικές που ρημάζουν τις ζωές όλων μας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το πρώην διευθυντικό στέλεχος Ρεβέκκα Πιτσίκα που προσελήφθη από τον Κ. Μητσοτάκη ως υπεύθυνη στρατηγικής στη νέα προεκλογική καμπάνια της ΝΔ και συγκεκριμένα του Τομέα Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλειας και Πρόνοιας. Οι σύγχρονοι δουλέμποροι, δηλαδή, συμμετέχουν πλέον ενεργά και όχι απλώς παρασκηνιακά στην πολιτική σκηνή.

Ο Ρουβίκωνας επιτίθεται και παρεμβαίνει καταδεικνύοντας γεγονότα με στοιχεία που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν απο κανένα, ο ρόλος του όμως ειναι να πυροδοτήσει τη κοινωνική εξέγερση και όχι να την υποκαταστήσει. Ως αναρχικές και αναρχικοί απεχθανόμαστε την ανάθεση και καλούμε την κοινωνία να αντισταθεί έμπρακτα στα κάτεργα ντόπιων και πολυεθνικών αφεντικών.

Η κοινωνική απελευθέρωση δεν κατακτιέται με σκυμμένο κεφάλι, επιτυγχάνεται με δυναμική και μαζική αντίσταση.

 

ΑΦΟΥ ΔΕ ΜΑΣ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΘΑ ΜΑΣ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ

Τελευταία άρθρα

Τελευταία Άρθρα

Αρθρα ανά μήνα

ΑΡΧΕΙΟ ΑΝΑ ΜΗΝΑ