Πρωτοβουλία Χαλανδρίου “Αμαζόνιος”: Ο Ρουβίκωνας συζητάει με τους Χαλανδραίους 22/6 19:30

Δευτέρα, 18 Ιουνίου, 2018

ΠΟΙΟΣ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΟ ΡΟΥΒΙΚΩΝΑ;

Το Σύνταγμα και κάθε έννοια της αστικής τους νομιμότητας δεν ισχύει πλέον και επίσημα, έχει καταργηθεί από πράξεις νομοθετικού περιεχομένου που εκτελούν τις εντολές των οικονομικών διευθυντηρίων. Την Πολιτική, το να συζητάμε και να επιλέγουμε λύσεις για τα προβλήματά μας, την έχει προ πολλού καταπιεί η Αγορά, οι οίκοι αξιολόγησης και οι μεγάλες επιχειρήσεις. Η πολιτική υπαλληλία των αφεντικών, όποια κι αν είναι κι ό,τι ελπίδα κι αν τάζει, εκτελεί την κοινωνία, εξαθλιώνοντας όλο και περισσότερο τα πιο αδύναμα κομμάτια της που θεωρεί περιττά για την κερδοφορία του καπιταλισμού.

Το φαινόμενο «Ρουβίκωνας» ξεκινάει ως αναρχική συλλογικότητα, αλλά πλέον έχει καταστεί ανοιχτή αντιστασιακή ομάδα λαϊκής βάσης, παράδειγμα του «και τι να κάνουμε;». Στην ηττοπάθεια και την μιζέρια που ζούμε είναι σαν τη μύγα μες στο γάλα και έχει εύλογα συγκεντρώσει τις επιθέσεις εχθρών και ἀσπονδων φίλων. «Δεν κάνετε τίποτα» με μπογιές και «κάνετε τα πάντα» που οξύνουν την καταστολή είναι οι αντιφατικές κριτικές που δέχονται από ανθρώπους που συνήθως δεν κάνουν τίποτα, τίποτα αντίστοιχο, πάρτι για φράγκα, επερωτήσεις, βιβλιοπαρουσιάσεις και συγκεντρώσεις υπογραφών έχουν γίνει και ξαναγίνει και έχουν δείξει τα αποτελέσματά τους. Αν δεκάδες ρυάκια σαν το Ρουβίκωνα προβάλλανε αντιστάσεις, ο χείμαρρος που θα τους ανατρέψει δε θα αργούσε, αλλά στη χώρα της φαιδρής πορτοκαλιάς είναι συχνό το φαινόμενο να «πεθάνει η κατσίκα του γείτονα». Ο Ρουβίκωνας δε θα μπορούσε από μόνος του να φέρει κάποια αλλαγή, όμως δεκάδες Ρουβίκωνες με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους ο καθένας θα μπορούσανε. Γι’αυτό τον φοβούνται. Γι’αυτό τον έχουν στοχοποιήσει και γι’ αυτό τόσες πολλές προσαγωγές και καταδίκες των μελών του. Για το παράδειγμά του. Για την ξεροκέφαλη επιμονή του. Γιατί παρά τα σωστά και τα λάθη του επιδεικνύει ένα πείσμα ασυγχώρητο να σκέφτεται και να δρα κόντρα στη μιζέρια, την ανάθεση και την τρομοκρατία των καιρών. Ο λόγος δικός τους :

«Η μόνη ελπίδα είναι στο δρόμο. Οι νεότερες γενιές, αυτές που θα ζήσουν το καθεστώς ολοκλήρωσης της φιλελεύθερης ατζέντας, αυτές που αντί για σύνταξη θα παίρνουν 250 ευρώ ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα και θα πληρώνουν τα φάρμακα από την τσέπη τους, πρέπει να βγουν στον δρόμο. Οι παλιότερες γενιές, τα θύματα της ληστείας και της βίαιης φτωχοποίησης  πρέπει να  πιέσουν τις νεότερες γενιές  να βγουν στο δρόμο.» «Εμείς δράσαμε για τους γέρους και τις γριές. Τους δικούς μας γέρους και γριές σήμερα, τους εαυτούς μας αύριο. Αυτών η γνώμη μας νοιάζει, των σημερινών και αυριανών γερασμένων αλόγων της τάξης μας.Τη γνώμη της άλλης πλευράς την ξέρουμε πριν κάνουμε το οτιδήποτε… και δεν μας πολυενδιαφέρει.»

Υ.Γ.1 Ο Ρουβίκωνας (Ιταλικά: Rubicone) είναι μικρός ποταμός στη βόρεια Ιταλία που χύνεται στην Αδριατική θάλασσα. Η ελληνική φράση «διαβαίνω τον Ρουβίκωνα» αναφέρεται όταν κάποιο άτομο λαμβάνει εν γνώσει του μια ριψοκίνδυνη και συγχρόνως τελεσίδικη απόφαση.

Υ.Γ.2. «Θεωρούμε τη δίωξη τους αμιγώς πολιτική με εκφοβιστικό χαρακτήρα. Όχι μόνο απέναντι στην αναρχική συλλογικότητα, αλλά και σε κάθε συλλογικότητα ή άτομο που θέλει να αντισταθεί εμπράγματα και να δώσει ξανά νόημα στην έννοια της πολιτικής δράσης, προτείνοντας ένα αυθεντικό παράδειγμα σύνδεσης λόγου και πράξης.» τονίζουν 200 υπογράφοντες κείμενο αλληλεγγύης προς τους συλληφθέντες-μέλη της αναρχικής συλλογικότητας Ρουβίκωνας.

 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22/6 19:30 ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ, εκδήλωση-συζήτηση: «Ο Ρουβίκωνας συζητάει με τους Χαλανδραίους»

Τελευταία άρθρα

Τελευταία Άρθρα

Αρθρα ανά μήνα

ΑΡΧΕΙΟ ΑΝΑ ΜΗΝΑ