Όποιος νομίζει ότι τα καιρικα φαινόμενα που επικράτησαν το τελευταίο διάστημα, σε συνδυασμό με τις καταστροφές που επέφεραν, καθώς και οι φονικές πυρκαγιές του καλοκαιριού και άλλα αντίστοιχα γεγονότα, φανερώνουν ένα μαύρο ριζικό, μια μαύρη μοίρα που αποφάσισε να μας βάλει σημάδι, καλό θα είναι να αντιληφθεί πως η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται, μόνο όταν στοχοποιούνται οι υπεύθυνοι. Εκείνοι που με βάση ένα ξεθωριασμένο, απ’ ό,τι φαίνεται πλέον, κοινωνικό συμβόλαιο, ελέγχουν την οποιαδήποτε δραστηριότητά μας με την ελάχιστη ανταπόδοση να μας παρέχουν υποτίθεται τα βασικά αγαθά για την αξιοπρεπή μας διαβίωση.
Τα βασικά αυτά αγαθά, εν μέσω της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, έχουμε φτάσει στο σημείο να μεταφράζονται σε αιτήματα του τύπου: «να μην καούμε εμείς και τα σπίτια μας επειδή ζούμε κοντά σε δάσος», «να μην πνιγούμε, ακόμα κι αν ζούμε σε αστικό κέντρο». Θα ρωτήσει κανείς πώς συνδέεται η παγκόσμια κρίση του καπιταλισμού με τις καταστροφές του περιβάλλοντος, που αυξάνονται δραματικά. Εμείς θα απαντήσουμε ότι καλή είναι η πλάκα περί γρουσούζη πρωθυπουργού που ήρθε κι έφερε μαζί του ένα κύμα γκαντεμιάς, ωστόσο το κύμα από λασπόνερα που αντίκρυσε η Αττική την περασμένη βδομάδα σε όλα σχεδόν τα μήκη και τα πλάτη της, δεν μπορεί να εμφανιστεί στους δρόμους ως θεία δίκη ή απύθμενη ατυχία, κι αυτό το λέει η επιστήμη στα πολύ βασικά της σημεία.
Και πάλι θα ρωτήσει κανείς, πώς συνδέεται η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση με τις καταστροφές που αντικρίζει η Ελλάδα, ειδικά τους τελευταίους μήνες. Αλήθεια, ποιος δεν πιστεύει, μακριά από θεωρίες συνωμοσίας, ότι πολλές απ’ τις πυρκαγιές που ξέσπασαν το καλοκαίρι ήταν αποτέλεσμα εμπρησμών, με εντολές εκπροσώπων του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου, για να θησαυρίσουν από την ανέγερση πολυτελών εγκαταστάσεων στα καμμένα, ενώ ακόμα κι όσες προέκυψαν χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση, γιγαντώθηκαν με την εγκληματική αμέλεια (στην καλύτερη) ακόμα και δόλο του επιτελικου κράτους, που συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα εξυπηρετεί και αυτά καλείται να περιφρουρήσει με κάθε κόστος; Ποιος δεν πιστεύει ότι οι πλημμύρες που εκδηλώθηκαν, ειδικά στην Αττική, συνδέονται με τις παραπάνω καταστροφές των δασικών εκτάσεων που συγκρατούν τον όγκο νερού από τις καταιγίδες; Ποιος δεν πιστεύει ότι η Περιφέρεια Αττικής, η «Πολιτική Προστασία» και οι εκάστοτε δήμοι ως μηχανισμοί του κράτους και της αυτοδιοίκησης όφειλαν να κάνουν τις ελάχιστες κινήσεις (καθαρισμός φρεατίων και λοιπές προληπτικές ενέργειες) για να προλάβουν έστω μέρος αυτού που συνέβη, τη στιγμή μάλιστα που το κουδούνι του κινδύνου είχε χτυπήσει μέρες τώρα, σε σχέση με την κακοκαιρία «Μπάλλος»; Εμείς, πάντως όλα αυτά τα πιστεύουμε και θα πρέπει να ξέρει το κράτος, ότι τα πιστεύει πολύ περισσότερος κόσμος απ’ όσο νομίζει. Όση «λάσπη» και να πετάει μέσω των «εξαγορασμένων» μέσων εξαπάτησης και των ψεύτικων δημοσκοπήσεων, η λαϊκή οργή έχει αρχίσει να ξεχειλίζει, κάτι που μένει να φανεί στο δρόμο.
Επενδύει, λοιπόν, πολλά το κράτος για να μας πείσει για την κλιματική αλλαγή. Πως αυτή προέκυψε ως άσχετη με την τακτική λεηλασίας του παγκόσμιου κεφαλαίου στο φυσικό περιβάλλον. Πως πρέπει όλοι να «βάλουμε πλάτη» και πως όλοι φέρουμε ευθύνη. Από τον άνθρωπο της τάξης μας που χρησιμοποιεί αυτοκίνητο υψηλών ρύπων, μέχρι το εργοστάσιο μαζικής παραγωγής. Τα έχουμε ξανακούσει αυτά… Και η Περιφέρεια Αττικής φροντίζει να τηρεί τις παραδόσεις. Αυτή τη φορά μας ενημερώνει, για παράδειγμα, πως για την εικόνα του λεωφορείου-υποβρύχιου δεν ευθύνεται στο μεγαλύτερο βαθμό εκείνη, για τα ανύπαρκτα αντιπλημμυρικά έργα, αλλά ο οδηγός του λεωφορείου που δε σταμάτησε, ατομικά, όπως μας διδάσκουν εδώ και δύο χρόνια περίπου.
Σε άλλο σημείο, η ανακοίνωση της Περιφέρειας, διαμαρτύρεται ότι δε φέρει μόνο εκείνη την ευθύνη για τις εικόνες που έκαναν το γύρο του διαδικτύου (όπως στη Νέα Φιλαδέλφεια με το σχολείο – κοντέινερ – «νησί»), αλλά η ευθύνη ισομοιράζεται στους εκάστοτε δήμους που δε φρόντισαν για τα φρεάτια και οτιδήποτε άλλο, αλλά και στην Πολιτικη Προστασία (που μόνο προστασία δεν παρείχε αν εξαιρέσει κανείς τα γνωστά μηνύματα στο 112 και το ακόμη πιο γνωστό κωμικοτραγικό lockdown που επέβαλε για όσο διήρκεσε η κακοκαιρία). Εμείς, για να είμαστε ειλικρινείς, δεν αναζητάμε το ακριβές ποσοστό ευθύνης κάθε μηχανισμού, αλλά θεωρούμε πως όλοι τη φέρουν ακέραια και στο 100% και ο καθένας θα πρέπει να υποστεί τις συνέπειες των πράξεών του (στην προκειμένη της απραξίας του).
Θα πρέπει να αντιληφθεί η Περιφέρεια Αττικής πως ο κόσμος αυτή τη στιγμή έχει φτάσει στο αμήν, αφού φορολογείται για να μπορεί να απολαμβάνει έστω τις βασικές παροχές ώστε να μπορεί να επιβιώσει, αλλα αντ’ αυτού παίρνει πίσω περιφρόνηση και κοροϊδία. Τον έναν να πετάει το «μπαλάκι» στον άλλο.
Αφού, λοιπόν, κανείς δε δηλώνει υπεύθυνος, θα καταδείξουμε εμείς τους υπεύθυνους, αφού η τάξη μας είναι εκείνη που υφίσταται τις συνέπειες της εγκληματικής αμέλειας που έδειξαν για τις πλημμύρες. Ο Πατούλης πριν δύο μήνες, αμέσως μετά τις πυρκαγιές οργάνωσε έκτακτη σύσκεψη για να δρομολογήσει υποτίθεται αντιπλημμυρικά έργα και καθαρισμούς, δηλώνοντας ότι οι πρώτες βροχές «θα μας βρουν απολύτως έτοιμους». Αλήθεια, αυτή τη στιγμή, τι δηλώσεις θα έκανε; Η κλιματική αλλαγή που μας πουλάνε κάθε τρεις και λίγο, η ατομική ευθύνη που έχουμε βαρεθεί να ακούμε και ο αόρατος εχθρός που έχουμε να αντιμετωπίσουμε έχουν κοινό παρονομαστή και μας οδηγούν στο ίδιο ερώτημα και ταυτόχρονη απάντηση εν προκειμένω:
Είναι υπεύθυνη για τις καταστροφές απ’ τις πλημμύρες η Περιφέρεια Αττικής ή απλώς ανίκανη;
Εμείς απαντάμε: και τα δύο!
Ρουβίκωνας
