Αν κάποιος κάνει μια πρόχειρη αναζήτηση πληροφοριών για την κατασκευαστική «ΕΔΡΑΣΗ – ΨΑΛΛΙΔΑΣ ΑΤΕ» θα βρει δημοσιεύματα συστημικών μέσων που αφηγούνται την παρακμή και πτώση ενός ισχυρού παίκτη στον χώρο των γεωτεχνικών κατασκευών (sic). Η συγκεκριμένη εταιρεία είχε εμπλακεί σε τεράστια δημόσια έργα όπως της Αττικό Μετρό, Αττικής Οδού, γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου και ως γνωστό όπου έχει δουλειές με το δημόσιο έχει και τεράστια κέρδη για τους επιχειρηματίες. Αν κάποιος κάνει μια πιο προσεκτική αναζήτηση για την δραστηριότητα της Έδραση- Ψαλλίδας ανά τα χρόνια θα δει ότι η εταιρία την ίδια στιγμή που υποτίθεται ότι πτώχευε, υπέγραφε καινούργιες συμβάσεις εκατομμυρίων ευρώ με δημόσιο και ιδιώτες.
Η πορεία της παρακμής δεν διαφέρει από άλλες τέτοιου τύπου, δηλαδή μεγαθήρια που έκαναν μπίζνες εκατομμυρίων με το κράτος, ανοίχτηκαν οικονομικά σε περιόδους προ κρίσης και έπεσαν με κρότο λόγω καταβαράθρωσης του κλάδου τους. Η φυσική συνέχεια είναι η δημιουργία χρεών σε πιστωτές, δημόσια ταμεία και ασφαλώς εργαζόμενους και τέλος ο ερχομός της «σωτηρίας» με νόμους και διατάξεις που υπάρχουν έτοιμες προς όφελος των εταιρειών για τέτοιες περιπτώσεις.
Πρώτα έρχεται η ευμάρεια, οι τσέπες των εργοδοτών γεμίζουν, μετά καλλιεργείται κλίμα φόβου ότι γενικά τα πράγματα δεν πάνε καλά, προετοιμάζεται η πτώχευση, οι μισθοί μένουν στον αέρα, οι εργαζόμενοι που αντιδρούν απειλούνται με απολύσεις και εξαιρέσεις σε καταβολές δεδουλευμένων, αν και όταν αυτές γίνουν, μετά έρχεται το κανόνι, και στο τέλος έρχεται η «εξυγίανση».
Όταν οι μπίζνες δεν προχωράνε κατά το αναμενόμενο, κράτος και επιχειρηματίες βρίσκουν άριστη συνεννόηση στις δοσοληψίες εκατομμυρίων ευρώ που κάνουν και τρόπους να κρατηθούν στο απυρόβλητο. Αυτοί που πληρώνουν πάντα το μάρμαρο είναι οι εργαζόμενοι. Είτε καταδικάζονται σε ανεργία και φτώχεια όταν οι επιχειρήσεις βαρέσουν κανόνι, είτε πληρώνουν με τη ζωή τους το μεροκάματο, είτε βιώνουν τον εξευτελισμό του να γίνονται επαίτες σε αυτά που τους ανήκουν. Ενώ οι εργοδότες δεν μοιράζονται ποτέ τα κέρδη μαζί τους, δεν συμβαίνει το ίδιο και με τη χασούρα.
Η Έδραση-Χ.Ψαλλίδας οφείλει σε μισθούς εργαζομένων και ασφαλιστικές τους εισφορές πάνω από 23.2 εκατομμύρια ευρώ ήδη από στοιχεία του 2015. Αυτό αντιστοιχεί σε δεκάδες χιλιάδες ευρώ χρωστούμενα από δεδουλευμένα και ένσημα, σε 272 εργαζόμενους που ακόμα τα διεκδικούν και δεν τα έχουν πάρει.
Όταν ο ΔΣ της εταιρίας Κωνσταντίνος Ψαλλίδας είδε το χαντάκι να πλησιάζει προσέφυγε στη ζεστή αγκαλιά του κράτους υπό την αιγίδα του οποίου αναλάμβανε για τόσα χρόνια τόσο μεγάλα έργα: Μπήκε στον πτωχευτικό νόμο, έναν νόμο που έφεραν το 2007 οι κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ προς όφελος των εργοδοτών, δίνοντας τους «δεύτερη ευκαιρία». Η δεύτερη ευκαιρία σημαίνει «εξυγίανση» και συνοψίζεται σε διαγραφή μέρους οφειλών προς πιστωτές, προσημειώσεις ακινήτων που έχει στην κατοχή της η εταιρία ως εγγύηση για τη συνέχιση της επιχειρηματικής της δραστηριότητας και δανειακές διευκολύνσεις μεταξύ άλλων.
Όταν μια ζημιογόνα εταιρία εντάσσεται στον πτωχευτικό κώδικα, εντάσσεται ταυτόχρονα και σε ένα καθεστώς άτυπης προστασίας από κατασχέσεις ακίνητης περιουσίας, λουκέτο και διώξεις για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα όσο…’εξυγιαίνεται’. Η δραστηριότητά της συνεχίζεται κανονικά, έστω και πιο περιορισμένα με αποτέλεσμα να δημιουργούνται καινούργιες οφειλές στους εργαζόμενους πάνω στις ήδη υπάρχουσες. Ζημιογόνα λοιπόν φαίνεται να είναι μόνο για τον απλήρωτο επι μήνες κόσμο, που παρόλες τις επισχέσεις εργασίας και καταγγελίες που έκανε διεκδικώντας δουλεμένους μισθούς, αυτό που εισέπραξε ήταν μηδέν λεφτά, κοροϊδία και υποτίμηση και επιπλέον οικονομική ζημιά λόγω των δυσβάσταχτων δικαστικών εξόδων από τις προσφυγές.
Οι άνθρωποι πάνω στις πλάτες των οποίων θεμελιώθηκαν γέφυρες, δρόμοι και σήραγγες είναι καθηλωμένοι σε μια αιώνια αναμονή καταβολής των μισθών τους και αυτοί οι ελεεινοί που παρουσιάζονται ως θύματα της κρίσης κοροϊδεύουν 272 ανθρώπους, κρυμμένοι πίσω από ευνοϊκές διατάξεις και με οικονομική ευχέρεια να αντέξουν το κόστος από μακρόχρονες δικαστικές διαδικασίες, σε αντίθεση με τους ανθρώπους αυτούς που ζουν απ’ τον μισθό τους.
Εμείς δουλεύουμε εξαντλητικά για μισθούς ψίχουλα, εμείς δεν πληρωνόμαστε έξτρα ώρες εργασίας, δεν πληρωνόμαστε ούτε τις κανονικές, εσείς ζείτε με τον κόπο μας, ζείτε εις βάρος μας γιατί εμείς σας το έχουμε επιτρέψει. Δεν σημαίνει, όμως, ότι δεν θα απαντάμε κιόλας.
ΑΜΕΣΗ ΕΞΟΦΛΗΣΗ ΤΩΝ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΈΝΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ «ΕΔΡΑΣΗ – ΨΑΛΛΙΔΑΣ ΑΤΕ»
ΤΑ ΧΡΕΗ ΝΑ ΤΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ
Ρουβίκωνας
