Από το 2009 μέχρι και σήμερα ο κατειλημμένος Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Βοτανικός Κήπος της Πετρούπολης έχει υπάρξει ένα συνεχές παράδειγμα της αλληλεγγύης και της αυτοοργάνωσης στην πράξη. Ένας χώρος ως τότε παραμελημένος από τις δημοτικές αρχές, μετατράπηκε σε ένα κοινωνικό χώρο που στέγασε εκδηλώσεις, συζητήσεις, βιβλιοπαρουσιάσεις, συναυλίες, συλλογικές κουζίνες, αυτοοργανωμένα μαθήματα και πληθώρα άλλων δραστηριοτήτων, καθώς και την αξιοποίηση του γυάλινου θερμοκηπίου μέσα από το χώμα του οποίου παρέχονταν φρέσκα φρούτα και λαχανικά σε κοινωνικές κουζίνες της πόλης.
Όλα τα παραπάνω αποτελούσαν πάντα μια ύβρι για το κράτος και η αξιοποίηση χώρων από τη βάση για τη βάση πάντα εξόργιζε το κεφάλαιο. Οι χώροι αυτοί ήταν πάντα η απόδειξη ότι δε χρειαζόμαστε ούτε εκλεγμένο βασιλιά, ούτε αφεντικά, για να οργανωθούν οι ζωές μας, η ύπαρξή τους η μέγιστη απειλή για το παραμύθι της αναγκαιότητας της οργάνωσης των ζωών μας από κυβερνώντες. Ως εκ τούτου δεν άργησαν να υπάρξουν και οι προσπάθειες κατάρριψης του εγχειρήματος, με τελευταίο παράδειγμα τον πλειστηριασμό της έκτασης του άλσους για την μετατροπή του σε Δημαρχείο, μια διαδικασία η οποία ξεκίνησε το 2022 και ολοκληρώθηκε στις αρχές του τελευταίου Ιουνίου. Ένας σχεδιασμός που δεν αποτελεί επίθεση μόνο στους ελεύθερους χώρους, αλλά και στους πλέον δυσεύρετους χώρους πρασίνου, αφού συμπεριλαμβάνει και τον αποχαρακτηρισμό του άλσους ως δασική έκταση.
Έτσι φτάνουμε στο σήμερα όπου, με την κυβέρνηση της ΝΔ να συνεχίζει την πολιτική του <<νόμος και τάξη>>, πραγματοποιήθηκε η εκκένωση της κατάληψης, ενώ στη συνέχεια ξεκίνησε η διαδικασία κατεδάφισης του κτιρίου από τους εργολάβους του Δήμου. Ελάχιστη σημασία έχει αν την ίδια ώρα η κοινωνία δεινοπαθεί, οι προτεραιότητες του κράτους και του κεφαλαίου είναι σαφείς. Την ίδια ώρα που έχει αποκαλυφθεί πως ο αυτοκράτορας Μητσοτάκης είναι γυμνός από τη διαχείριση των πυρκαγιών, βλέπουμε εικόνες εκκένωσης βγαλμένες από τα βάθη του Hollywood και του Netflix, όπου με κίνδυνο της ζωής τους οι πραιτοριανοί του κράτους ανοίγουν με κριό μία πόρτα που ήταν ήδη ανοιχτή. Διότι ο αυτοκράτορας μπορεί να είναι γυμνός, αλλά με περίσσεια γελοιότητα μπορεί να βαφτιστεί σκληρός.
Συνηθίζεται να λέγεται πως χώροι όπως ο Βοτανικός Κήπος δεν είναι τα ντουβάρια του, αλλά ο κόσμος που τους πλαισίωσε. Όμως και τα ντουβάρια ποτίζονται με τις αξίες και αποκτάνε την ταυτότητα αυτών που οργανώνονται εντός τους και αυτές οι αξίες είναι που μπαίνουν στο στόχαστρο. Αυτοί οι χώροι αυτοοργάνωσης είμαστε εμείς και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε μέχρι αυτές οι αξίες να ποτίσουν κάθε τοίχο και ντουβάρι.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ/ΕΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
Ρουβίκωνας