Ο Ρουβίκωνας λοιπόν θα παλέψει και σε αυτό το μέτωπο αγώνα. Στα δικαστήρια. Η φωνή μας θα ακουστεί, ο λόγος μας θα ακουστεί, οι προτάσεις μας θα ακουστούν. Γιατί εκτός από βαρύ φορτίο τα δικαστήρια και η καταστολή για τους επαναστάτες είναι και μια ευκαιρία. Θα παλέψουμε κι εκεί ενώ θα συνεχίζουμε να παλεύουμε και σε όλα τα άλλα μέτωπα, πολιτικά, κοινωνικά, κινηματικά, ταξικά που έως τώρα έχουμε ανοίξει.
Πολύ ντόρο προσπάθησαν να κάνουν κάποιοι μετά την τελευταία παρέμβασή μας στο γραφείο της παραπάνω συμβολαιογράφου. Στις , κλασσικές πλέον, άναρθρες κραυγές των «δημοσιογράφων » των βραδινών δελτίων και άλλων εξίσου γραφικών (τυχαίο ταγκ Λιάνα Κανέλλη) προστέθηκε η ίδια η συμβολαιογράφος.
Παρ’ όλα αυτά,το σαθρό κατηγορητήριο απέτυχε παταγωδώς να στοιχειοθετηθεί ,με αποτέλεσμα την απαλλακτική απόφαση του δικαστηρίου. Κάτι τέτοιο όπως φάνηκε εκ των υστέρων,προκάλεσε σειρά αντιδράσεων στους φιλελεύθερους κύκλους του δημάρχου.
Ο Αμερικάνος συγγραφέας Τζων Στάϊνμπεκ είχε γράψει στο παρελθόν «Αν έχεις πρόβλημα, είσαι πληγωμένος ή έχεις ανάγκη, πήγαινε στους φτωχούς ανθρώπους. Είναι οι μόνοι που θα βοηθήσουν, οι μόνοι». Ως Ρουβίκωνας έχουμε βρει τρόπο να αντιπαρερχόμαστε των προβλημάτων, να τα...
Και σε ό,τι μας αφορά, στεκόμενοι μπροστά σ’αυτό το δίλλημα, έχουμε προ πολλού διαχωρίσει τη θέση μας απέναντι στις αλυσίδες. Πρέπει να οργανώσουμε την αντίστασή μας, να σηκώσουμε το μπόι μας και να αντικρύσουμε κατάματα το κτήνος που έχουμε να αντιμετωπίσουμε.
Ο «Δεξιός τομέας» είναι στην ουσία ένας πανίσχυρος ναζιστικός στρατός με την υποστήριξη των ΗΠΑ και της ΕΕ, που όπως κάθε τέτοιος στρατός έχει μαζέψει στους κόλπους λούμπεν και άγρια νεολαιίστικα στοιχεία. Οι οργανωμένοι οπαδοί της Δυναμό Κιέβου είναι η καρδιά των ένοπλων παραστρατιωτικών ομάδων του «Δεξιού τομέα».
Ο αγώνας κατά των πλειστηριασμών έχει κάνει πολύ δρόμο αλλά στην ουσίατου μέχρι τώρα κατάφερνε μόνο να αναβάλλει τους πλειστηριασμούς, κατάκανόνα μόνο για λίγους μήνες.
Εμείς ως Ρουβίκωνας επιλέξαμε την Κυριακή 4/2 να υπερασπιστούμε το στέκι Δίστομο και την αντιφασιστική πλατεία του Άγιου Παντελεήμονα. Ξέρουμε πόσο ενοχλεί τον φασισμό η απώλεια του “κάστρου” που με τόση χαρά του αναγνώριζαν οι καθεστωτικοί παράγοντες, από πολιτικούς ως ΜΜΕ. Την “μέρα της δόξας” για την ακροδεξιά εμείς αυτό το καρφί στο μάτι της που λέγεται Άγιος Παντελεήμονας θα το σπρώξουμε ακόμα βαθύτερα.
Η συμμετοχή σε έναν τέτοιο πόλεμο, είναι για τον πολιτικά μαχόμενο, βουτιά στα βαθιά της πραγματικότητας. Εκεί που συνοψίζονται οι χειρότερες πιθανές εξελίξεις κάθε ανατρεπτικής εξέλιξης. Υπάρχουν πολλά διδάγματα που μεταφέρει αυτή η εμπειρία. Πολιτικά διδάγματα, πέρα από το συμβολικό και ηθικό κεφάλαιο της στράτευσης.
Περί “ατιμωρησίας”, “ανοχής” και άλλων καινών δαιμονίων
As anarchists we know that the only definitive answer lies on internationalist solidarity between organized, struggling oppressed peoples. We are under no illusions that at this point the still infant solidarity can overturn the plans of the global rulers. Under currentcircumstances what can be achieved is giving small battles, there where it is possible, in order to sabotage the war process that is under way. [This is necessary in order] to preserve social awareness, [in order] to be capitalized in case avoiding hell becomes inevitable. That is why we attacked S. Arabian embassy in Athens. In terms of a highly symbolic protest, we call for everyone to think about that staying apathetic to these events equals to staying apathetic to our own misery. The one that we live now, as well as the -even worse- one that is coming.
Από τη στιγμή που είδαμε τις πρώτες εικόνες ξέραμε ότι έπρεπε να κάνουμε κάτι. Η επίθεση στο κτίριο της Περιφέρειας ήταν το ελάχιστο που θα μπορούσαμε να κάνουμε, όμως νιώσαμε ότι οι συνηθισμένες δράσεις που κάνουμε μέχρι τώρα δε θα είχαν να πουν τίποτα στον κόσμο που καταστράφηκε. Δεδομένης της γεωγραφικής εγγύτητας των περιοχών που χτυπήθηκαν, αποφασίσαμε να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να στηρίξουμε τους ανθρώπους αυτούς. Δεν ήταν ώρα ούτε για κριτική, ούτε για αναζήτηση ευθυνών, ούτε για πολιτική δουλειά, ούτε για τίποτα από όλα αυτά. Με σπασμένες τζαμαρίες δε γεμίζει το στομάχι…
Ο Ρουβίκωνας, οι οργανώσεις και ο κόσμος του αγώνα, οι αναρχικοί, θα συνεχίσουν να κινούνται στη πρώτη γραμμή για την αναστροφή της κάμψης των κοινωνικών αγώνων και την οργανωτική και πολιτική ανασυγκρότηση των εκμεταλλευόμενων σε όλα τα κοινωνικά και ταξικά πεδία.
Ανακοίνωση αποχώρησης του Ρουβίκωνα από την ΕΡΤopen.
Σύλληψη των μελών του Ρουβίκωνα για την κατάληψη στη πρεσβεία της Ισπανίας
Παρακολουθούμε προσεκτικά τις κατασταλτικές κινήσεις αλλά ας μην έχουν καμιά αμφιβολία: όπως η αλληλεγγύη ανάμεσα σε εξουσίες δεν έχει σύνορα, το ίδιο δεν έχει σύνορα και η αλληλεγγύη αυτών που τις μάχονται. Στεκόμαστε στο πλευρό των Τούρκων συντρόφων μας, στο πλευρό των απεργών πείνας Νουριγιέ Γκιουλμέν και Σεμίχ Οζακτσά ως την τελική τους δικαίωση
Συναυλία οικονομικής ενίσχυσης για διωκόμενους αγωνιστές και αντιφασιστικές δομές.
Για πολλοστή φορά να πούμε ότι ο Ρουβίκωνας αναλαμβάνει πάντα, άμεσα, την ευθύνη των ενεργειών του, αυτό αν μη τι άλλο το έχουμε αποδείξει και στον πιο κακόπιστο. Για πολλοστή φορά να πούμε ότι ο Ρουβίκωνας είναι μέρος ενός ευρύτερου αντιεξουσιαστικού πολιτικού πεδίου στο οποίο, τις ίδιες αρχές άμεσης, αδιαμεσολάβητης δράσης με εμάς εφαρμόζουν πολλοί άλλοι πολιτικοί σχηματισμοί.
Ακόμα και αν δεν έχουμε έτοιμη τη συνταγή, οφείλουμε να χαράξουμε το μονοπάτι της αντίστασης. Τίποτα δεν κερδίζεται χωρίς αγώνα. Τίποτα δεν πρόκειται να μας χαριστεί. Από τις μικρές καθημερινές μάχες έως τον τιτάνιο αγώνα αλλαγής αυτού του σάπιου κόσμου και μετατροπής του σε μια κοινωνία ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης, χρειάζεται αέναος και συνεχής αγώνας.
Απάντηση του Ρουβίκωνα στο άρθρο του Δημήτρη Αγγελίδη για την παρέμβασή μας στο Πεδίο του Αρεως
Για το κάλεσμα στης Π.Ο.ΑΣ.Υ. για συγκέντρωση στα Εξάρχεια στις 29/6
Μετά απο μια μακρά διαδρομή δύσκολων αγώνων και πρωτόγνωρων προκλήσεων που αντιμετωπίστηκαν επίκαιρα στο πολιτικό και κοινωνικό πεδίο των Εξαρχείων, ο Ρουβίκωνας ανακοινώνει το τέλος της παρουσίας του στην “Συνέλευση για την επανοικειοποίηση των Εξαρχείων”.
Θα συνεχίσουμε να δίνουμε τις μάχες σε κάθε επίπεδο από τον δρόμο ως τις δικαστικές αίθουσες με σχέδιο, οργάνωση και τόλμη. Κι όσο για τους “Μένουμε Ευρώπη” το σημαντικό δεν είναι η αθώωση μας αλλά η καταδίκη στην ανυπαρξία των “κινημάτων της κατσαρόλας” από την κοινωνική βάση έως τώρα.
Απάντηση του Ρουβίκωνα στο άρθρο του Δημήτρη Αγγελίδη για την παρέμβασή μας στο Πεδίο του Αρεως
Τους κανόνες του παιχνιδιού, τους ξέρουμε.Όταν έχεις πολιτική δραστηριότητα που λίγο ως πολύ, εκθέτει το υπουργείο προστασίας του πολίτη και τις αρμόδιες υπηρεσίες του,τότε θα δεχτείς και τις συνέπειες .Και από τη στιγμή που δηλώνεις αναρχικός, δε σου ταιριάζει ούτε σου αναλογεί το κλαψούρισμα και η καταγγελία του ”κακού εχθρού που υπερβάλλει”.Αυτός είναι και ο λόγος που τριάμιση περίπου χρόνια, παρότι είναι δεκάδες τα περιστατικά που οι αρχές ασφαλείας ”υπερέβησαν τα εσκαμμένα” με μας, είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις που το δημοσιοποιήσαμε. Αλλά υπάρχει και μια λεπτή, κόκκινη γραμμή. Όταν βλέπεις ότι οι κινήσεις αυτές του αντιπάλου αρχίζουν και γίνονται ο κανόνας, τότε πρέπει να πάρεις τα μέτρα σου.
Από την άλλη θα πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι: αν τέτοιες χοντροκοπιές είναι το καλύτερο που μπορούν να κάνουν ευχόμαστε να συνεχίσουν κι ας είμαστε αναγκασμένοι κάθε τόσο να βγάζουμε ανακοινώσεις για να λέμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες.
Ευχαριστούμε όσους/ες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μας και απολογούμαστε σε όσους τελικά δεν έγινε δυνατόν να το παρακολουθήσουν. Για οποιον/α θέλει να έρθει σε επαφή με εμάς, να θέσει ερωτήματα ή να συζητήσει η συλλογικότητα βρίσκεται κάθε Δευτέρα, στις 18:00 στον χώρο του Κ*ΒΟΞ (Θεμιστοκλέους κ Αραχώβης, Πλ. Εξαρχείων).
Για να τελειώνουμε. Ημασταν είμαστε και θα είμαστε εκτός αστικής δημοκρατίας. Είμαστε απέναντι στην αστική δημοκρατία. Και καλούμε τους καταπιεζόμενους και τους εκμεταλλευόμενους να κάνουν το ίδιο.
Αυτή την ώρα οδηγούνται στη γαδά με μεγάλη αστυνομική συνοδεία σύντροφοι/σσες οπου προσήχθησαν απο το πάρκο Μικρασιατών στην Ν.Φιλαδέλφεια.Ηταν προγραμματισμένη συγκέντρωση παρέμβαση στα ΜΙΚΕΛ Ν.Φιλ/φειας για τον θάνατο του 22χρονου ντελιβερα. Αναρχική Συλογικότητα...
Τώρα μένει να δούμε κι άλλο ένα επεισόδιο, αυτό της επίθεσης σε Εξάρχεια, σε καταλήψεις, σε ομάδες, σε αγωνιστές. Ένα ακόμα απαραίτητο κεφάλαιο για κάθε αξιοπρεπές καθεστωτικό βιογραφικό. Να θυμούνται μόνο ότι στα μάτια των καταπιεσμένων τέτοια βιογραφικά έρχονται περίοδοι που γίνονται κατηγορητήρια. Και έχει περάσει παράλογα πολύς καιρός από την τελευταία τέτοια περίοδο.